...μέσα σ όλα πλάκωσε κι ο Αύγουστος

...μέσα σ όλα πλάκωσε κι ο Αύγουστος

και σαν ένας άλλος Καίσαρας

διατάζει 

είστε καλά πολύ καλά,
 γελάτε, χαίρεστε υποχρεωτικά 

και εγώ που έχω μια θλίψη όση το φεγγάρι

και μαζί της αγκαλιά μία χαρά,
ρούγα στρωμένη ρίγανη στο καταράχι

δάγκωσα το υποχρεωτικό 

επιβάτης σε αεροπλάνο που εκπέμπει may day

και βάλθηκα να στρώσω το μέσα μου 

να το φτάσω μέχρι την άκρη 

ακρωτήρι η πόλη,
κάθε Αύγουστο γίνεται άστεγη

τις πίκρες των ανθρώπων αγκαλιάζει

μια τέντα το ουρανί

στο βάθος ο σκύλος κάτοικος του παντός

με την σκιά μας τραβολογιέται και τα βάζει

οι ακάλυπτοι
--Αααα, οι θαυμαστοί ακάλυπτοι των πολυκατοικιών---
κάθε Αύγουστο γίνονται μοναστηριού ταβάνι

ακόμη και τα περιστέρια αλλάζουν τρόπο,
τόσο,
που αποδημητικά πουλιά
φαντάζουν τις νύχτες γίνονται


φωτογραφία Μανώλης Καραταράκης

Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου