Διασχίζοντας
την κορφή -βουτηγμένη στον πάγο-οι τρακτερωτές σόλες δεν άφηναν ίχνη
δοκίμασα να βάλω φωνή δυνατή
η φωνή δεν έβγαινε , παρά μόνο επέστρεφε στον δικό μου λάρυγγα λες και κάτι την ρουφούσε
οι άλλοι που να ήταν..........
η χιονοθύελλα, μας έσβησε , όπως ο σπόγγος την κιμωλία
οτι και να σκεφτόμουν
κάτι με ξεπερνούσε
πάγος παντού
ακίνητος , ασάλευτος χειρότερος κι από την απομόνωση μιάς εξορίας
ακίνητη και καταγής, το βλέμμα τρυπούσε το σκότος
πάντα , κάτι ξένο με ξεπερνούσε
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου