Βυζαντινή Τέχνη και Κοσμήματα.
Byzantine art in jewelery
Byzantine art in jewelery
Ξακουστά,είναι τα βυζαντινά κοσμήματα (330-1453 μ.Χ.) που έγιναν περιζήτητα στην Ευρώπη ολόκληρη ενώ ακόμη και σήμερα αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους σχεδιαστές κοσμημάτων
Τα κοσμήματα και οι κορώνες των αυτοκρατόρων είναι χειροποίητα δηλώνοντας την ελληνορωμαϊκή επίδραση μέχρι τον 4ο αιώνα. Χρυσά δακτυλίδια με ανάγλυφες παραστάσεις και μονογράμματα, χρησιμεύουν ως δακτυλίδια αρραβώνων και γάμου. Κρεμαστά μεγάλα χειροποίητα χρυσοποίκιλτα σκουλαρίκια, χρυσές καρφίτσες, πόρπες από πολύτιμες πέτρες, βραχιόλια εργασμένα με μικρές πέτρες σε μωσαϊκό. Μαργαριτάρια, σμαράγδια, ρουμπίνια, διαμάντια υπάρχουν άφθονα στην ενδυμασία αυτοκρατόρων.
Τα κοσμήματα και οι κορώνες των αυτοκρατόρων είναι χειροποίητα δηλώνοντας την ελληνορωμαϊκή επίδραση μέχρι τον 4ο αιώνα. Χρυσά δακτυλίδια με ανάγλυφες παραστάσεις και μονογράμματα, χρησιμεύουν ως δακτυλίδια αρραβώνων και γάμου. Κρεμαστά μεγάλα χειροποίητα χρυσοποίκιλτα σκουλαρίκια, χρυσές καρφίτσες, πόρπες από πολύτιμες πέτρες, βραχιόλια εργασμένα με μικρές πέτρες σε μωσαϊκό. Μαργαριτάρια, σμαράγδια, ρουμπίνια, διαμάντια υπάρχουν άφθονα στην ενδυμασία αυτοκρατόρων.
Χριστιανικά εμβλήματα όπως ο σταυρός, στάχυα, κλαδιά αμπέλου και φύλλα, περιστέρια, ψάρια, σχήματα ζώων, γεωμετρικά και αφηρημένα σχήματα, φύλλα λουλουδιών και φρούτα διαμόρφωναν τη διακόσμηση των βυζαντινών υφασμάτων και κοσμημάτων.
Η άλωση της Πόλης το 1204 από τους Λατίνους σταυροφόρους πολύτιμα δείγματα της βυζαντινής χρυσοχοίας λεηλατήθηκαν. άγρια. Ορισµένα δείγµατα µόνο ξαναβρέθηκαν σε σκευοφυλάκια δυτικών µοναστηριών, και αργότερα σε συλλογές και µουσεία, στερηµένα τις περισσότερες φορές από κάθε στοιχείο ταυτότητας ή προέλευσης που θα µας επέτρεπε να καταλάβουµε περισσότερα πράγµατα για την κοινωνία που τα δηµιούργησε. Από την ύστερη βυζαντινή περίοδο, ο αριθµός των κοσµηµάτων που έχει σωθεί είναι περιορισµένος. Ένας επίσης λόγος ήταν ότι σε περιστάσεις δύσκολες, το υλικό τους, χρυσό ή ασήμι, χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει έκτακτες οικονομικές ανάγκες. Τα δείγµατα που γνωρίζουµε διακρίνονται για τη λεπτότητα της εκτέλεσης, κυρίως µε τη συρµατερή τεχνική, λεπτότητα που αντισταθµίζει το περιορισµένο βάρος του πολύτιµου µετάλλου. Συχνότερα επίσης απαντούν κοσµήµατα από ασήµι που φαίνεται να αντικαθιστά το χρυσό που δεν ήταν άφθονος.
ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια
Η άλωση της Πόλης το 1204 από τους Λατίνους σταυροφόρους πολύτιμα δείγματα της βυζαντινής χρυσοχοίας λεηλατήθηκαν. άγρια. Ορισµένα δείγµατα µόνο ξαναβρέθηκαν σε σκευοφυλάκια δυτικών µοναστηριών, και αργότερα σε συλλογές και µουσεία, στερηµένα τις περισσότερες φορές από κάθε στοιχείο ταυτότητας ή προέλευσης που θα µας επέτρεπε να καταλάβουµε περισσότερα πράγµατα για την κοινωνία που τα δηµιούργησε. Από την ύστερη βυζαντινή περίοδο, ο αριθµός των κοσµηµάτων που έχει σωθεί είναι περιορισµένος. Ένας επίσης λόγος ήταν ότι σε περιστάσεις δύσκολες, το υλικό τους, χρυσό ή ασήμι, χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει έκτακτες οικονομικές ανάγκες. Τα δείγµατα που γνωρίζουµε διακρίνονται για τη λεπτότητα της εκτέλεσης, κυρίως µε τη συρµατερή τεχνική, λεπτότητα που αντισταθµίζει το περιορισµένο βάρος του πολύτιµου µετάλλου. Συχνότερα επίσης απαντούν κοσµήµατα από ασήµι που φαίνεται να αντικαθιστά το χρυσό που δεν ήταν άφθονος.
ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου