Ντάλα ήλιο
Το μολύβι δραπέτευσε
Χύθηκε απ τ αμπάρια
Ξαπλωμένο βγάζει γλώσσα
Οι λέξεις ξεπλένονται
Μιά λέξη γδύθηκε στα βράχια
Διακατέχομαι από απέραντη διάθεση για εκεχειρία
μεταξύ μας , εμείς οι πολιορκούμενοι
Διώξτε την πλάνη πετάχτε την παράνοια στα βάθη
να μιλήσουμε
για την πολιτική
για τον συνταρακτικό δεσμό μας
για τους χιλιάδες χρόνους ιερότητας στο όλον
να κοιταχτούμε
Στο θαλασσινό δρομί πλέουν αθερίνες
στα βάθη υπόγεια ρεύματα μεταφέρουν την μήνιν
Συντριμμένη ......
όλοι εναντίον όλων
με απόντα τον λόγο
και αιτία τα ένστικτά μας
Η παλάμη μου άδεια
κάθετη σε ουράνια ορκομωσία
Εκεχειρία
πριν την αναζητήσουμε γονατισμένοι αδελφέ
κι ο γονατισμένος παραδίνεται και δεν ζητά εκεχειρία
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου