Κοσμοιδιογλωσσία

Μέρα γιορτής δικαιούμαι να εναντιωθώ στην ιδεολογική ηγεμονία του μυρμηγκιού
Τόσο πολύ ανέκαθεν εναντιωνόμουν στην μυρμηγκολατρεία, που έφτασα στο σημείο να θεωρώ ότι η ατιμία για παράνομο πλουτισμό προήλθε από την ταύτιση του δυτικού ανθρώπου με το άτιμο μυρμήγκι.......Ο μύθος είναι του Αισώπου ---------
το κείμενο το έχω δανειστεί από την Κοσμοϊδιογλωσσία καθώς και την φωτογραφία.
Διαβάστε το παρακαλώ Είναι μικρό αντίδωρο για τις ωραίες ευχές σας

Τα τζιτζίκια, τα μυρμηγκιά, τα κύματα και ο μύθος

Υπάρχει ένα μύθος του Αισώπου, ο οποίος δεν είναι γνωστός, σε αντίθεση με τον μύθο για τον τζίτζικα και τον μύρμηγκα. Επειδή ζούμε σε περίοδο όπου ο ισχυρός ασκεί ιδεολογική ηγεμονία μέσω της αντίθεσης μυρμηγκιών - τζιτζικιών καλό είναι να τον αναφέρω. Ο μύθος έχει ως εξής:

Ο τώρα μύρμηγκας (ή μυρμήγκι), παλιά ήταν άνθρωπος. Έδινε προσοχή στην γεωργία αλλά δεν αρκούνταν στους δικούς του μόχθους, παρά εποφθαλμούσε και των άλλων γειτόνων και έκλεβε τους καρπούς τους. Ο δε Ζεύς, αγανακτησμένος από την πλεονεξία του, τον μεταμόρφωσε σε αυτό το ζώο που καλείται σήμερα μύρμηγκας. Ωστόσο, παρά του ότι άλλαξε την μορφή του, δεν μετέβαλλε την διάθεσή του. Διότι και μέχρι σήμερα περιδιαβαίνει τους αγρούς και συλλέγει σπόρους και κριθάρια των άλλων και θησαυρίζει.

Οι μύθοι έχουν παιδευτική λειτουργία, όχι η οικονομίστική θεολογία-δημοδιδασκαλία η οποία νομιμοποιεί καταστροφές κοινωνιών. Ας τους ξαναμελετήσουν. Μπορεί να μάθουν και τίποτα για τον ίδιο τους τον εαυτό.
............................
έχει και ωραία συνέχεια φεισμπουκική
πέρυσι το ανάρτησα πάλι (ξιφουλκώντας ανήμερα γενεθλίων εναντίον του κλέφτη μέρμηγκα) και η φίλη Ανδρονίκη Παντελεμίδου με ξάφνιασε
δωρίζοντας τις παρακάτω πληροφορίες
Διαβάστε και αυτές τις γραμμές από την Ανδρονίκη(τούτα τα ελάχιστα είναι ο λόγος που τελικά κάποιοι επιμένουμε)

Ανδρονίκη Παντελεμίδου Τρεις ωραίοι αθάνατοι (αγαύη η αμερικανική) στην άκρη της πλαγιάς. Προκόβουν σε ξερά και άγονα χώματα. Οταν γερνάνε βγάζουν ένα ψηλό σα κατάρτι μίσχο που πανω του απλώνονται τα άνθη και μαζεύει όλους τους χυμούς του φυτού. Στο Μεξικό πίνουν τον χυμό ή φτιαχνουν ποτό. Ειναι εικόνα χαρακτηριστική πολλών κυκλαδιτικων νησιών..

του λόγου μου προσθέτω οτι η ονομασία Αγαύη προέρχεται από την μυθολογία μας
μεγάλο ενδιαφέρον εμπεριέχεται στο όλον.

Πηγή: ΑΣτάικου
 Ανάρτηση: ΑΣτάικου