Εν συντομία
Το τέλος της ιστορίας ήταν μιά από τις μούφες για να πειστούμε με "χαρά" και "ανακούφιση" οτι το δικό μας τέλος έχει ιδιαιτέρως αναλυθεί και είναι αμετάκλητος ντετερμινισμός για το σβήσιμο από το χάρτη της χώρας μας, ως συγκροτημένο υποκείμενο πολιτισμού και χιλιάδων χρόνων ιστορίας.
Η υποτίμηση νομισμάτων λόγω χρεών και της άθλιας καζινοκερδοφορίας της Δύσης, μετεφέρθη στις πλάτες μας και υποτιμηθήκαμε εμείς οι ίδιοι ενας προς έναν και μία προς μία.
Η χώρα απομονώθηκε ως μολυσματικός χώρος.
Ηταν επακόλουθο αναγκαίο η στρέβλωση και η ψευδής εικόνα της πραγματικότητας ως βόμβες ¨παράνοιας"
Τσιμπήσαμε. Παρατσιμπήσαμε.
Τώρα, εκδράμοντας στα βουνά και στους λόγγους λόγω Άνοιξης, καλό είναι να μάθουμε να κελαηδάμε.
Ισως τα πετούμενα να κρατήσουν το ίσο.
2 Μαρτίου 2018
________________________________________________________________
2018
Η πραγματικότητα είναι άθλια
Και μεταξύ μας εμάς -εδώ-στον ωραιότατο τόπο μας η άθλια πραγματικότητα -όσο δε βρίσκει ανάχωμα στο όραμα εξόδου-κινδυνεύει να μας καταβροχθίσει.
Δεν κομίζω γλαύκα ....την διαλεκτική αντίθεση υπογραμμίζω
Ormond Gigli, 1969, SARDINIA.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου