το όπιο και το φαρμάκι μας

Είναι τόσο μεγάλη η αφέλειά μας
που είναι το όπιο και το φαρμάκι μας

Η αφέλεια δεν είναι προσόν
Δεν προσιδιάζει στην φύση του ενήλικα προσώπου
Ο αφελής σκέπτεται ελαφρά σαν φλοιός ξεκομμένος από τον κορμό του δέντρου , όπου η βροχή και ελάχιστη θα τον καταπιεί

Εχω την γνώμη οτι η αφέλεια απλώνεται με "μεγαλειώδη" τρόπο σε όλο το κοινωνικό φάσμα και δεν την χαρακτηρίζουν ιδιότητες μόρφωσης ή επαγγέλματος

Ποιά είναι η φύση της;;
Τί βαθύ τραύμα στο κοινό μας σώμα την ευεργετεί;;

Για παράδειγμα ΔΕΝ είναι δυνατό να πιστεύεται οτι ο τρόπος της παγκόσμιας διαχείρισης της νόσου είναι για το καλό μας
ή να αγνοείται το επιστημονικό προσωπικό που λέει άλλα από το επίσημο αφήγημα.. Δεν ερμηνεύεται παρά μόνο με όρους ψυχικής στοιχειοθέτησης

Τι μας πείραξε τόσο πολύ;;
και δεν λέμε να ξεπεράσουμε το τραύμα και να βαδίσουμε για να δούμε την καταιγίδα που μας κουκουλώνει;;

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου