"μ ένα σύννεφο σε τρύπια τσέπη "
(απόσπασμα)
"...........βρεθήκαμε και οι δυό μας στο κενό,να κοιτάμε έναν τοίχο απέναντι
κοιτούσαμε με γεμάτα μάτια
το κάρβουνο δεν έλεγε να κατακάτσει
η Ζαν από αλλού και εγώ από δω
στη μέση της πλατείας,της άλλοτε κοσμικής πολιτείας,
η καθεμιά με αποσκευές άδειες και κείνη από μακριά και εγώ απο δω...κανά δυό δρόμους παρακάτω..........
έγειρα να κλάψω στον ώμο της
και κείνη αυθόρμητα ίσιωσε τον αυχένα και τη πλάτη της
κι έγινε η ζέστα πατρίδα με πυκνό χορτάρι και ποτάμια τρεχούμενα
με την μάνα και τον πατέρα με τους γιούς και τις κόρες
από μακριά σα ν άκουσα και σένα
για δες.......βάφτηκε ο αέρας με βιόλες
κι ας ερχόταν βαρυχειμωνιά.......
ο βοριάς δεν έλεγε να καταλαγιάσει..........""
(συν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου