Πόρτο Γερμενό τα Αρχαία Αιγόσθενα Η Aρχαία Δύναμη

Πόρτο Γερμενό τα Αρχαία Αιγόσθενα

Η Aρχαία Δύναμη

Τα Αιγόσθενα ήταν αρχαία πόλη των Μεγαρέων. Ήταν κτισμένα στους πρόποδες του Κιθαιρώνα, κοντά στην αρχαία, επίσης Μεγαρική πόλη Παγές στην θέση που βρίσκεται σήμερα το χωριό Πόρτο Γερμενό. Η στρατηγική θέση των Αιγοσθένων έγινε αιτία να τα διεκδικήσουν από τους Μεγαρείς οι Βοιωτοί και οι Αθηναίοι. Τον 4ο αιώνα π.Χ. στα Αιγόσθενα έγιναν μεγάλα οχυρωματικά έργα με την βοήθεια των Αθηναίων για την αντιμετώπιση τοι Βοιωτικού κινδύνου, επειδή τότε οι Μεγαρείς είχαν συμμαχήσει με την Αθήνα. Τα τείχη αυτά σώζονται σήμερα σε καλή κατάσταση. Για λίγες δεκαετίες προς το τέλος του 2ου αι. π.Χ. ήταν στην κατοχή των του Κοινού των Βοιωτών και ανεξάρτητο μέλος της Αχαϊκής Συμπολιτείας από το 192 π.Χ. ως τη ρωμαϊκή κατάκτηση.

Τα Αιγόσθενα ήταν το κέντρο της λατρείας του μάντη και θεραπευτή ήρωα Μελάμποδα και χάρη στο σχετικό ιερό τα αναφέρει και ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας. Στην ετήσια γιορτή του ιερού τελούνταν αγώνες.

Στην ελληνική μυθολογία ο Μελάμποδας ή Μελάμπους ήταν Έλληνας μάντης, γενάρχης ολόκληρου «μαντικού γένους», των Μελαμποδιδών, που διέσωσε τη διονυσιακή θρησκεία, όπως αναφέρει η μεθομηρική παράδοση (Ηρόδοτος).

Σύμφωνα με μία εκδοχή, κάποτε ήρθαν δύο φίδια και τυλίχθηκαν γύρω από τα αυτιά του Μελάμποδα, ο οποίος από τότε και στο εξής ήταν σε θέση να κατανοεί τη γλώσσα όλων των πλασμάτων

Σε ένα διαφορετικό μύθο, ο Μελάμπους θεράπευσε από τη μανία τους τις κόρες του Προίτου, τις Προιτίδες. Αυτές έκαναν το λάθος να περιγελάσουν το ξόανο της θεάς Ήρας, οπότε η Ήρα τους ενέβαλε δαιμονική τρέλα (μανία), από την οποία τις θεράπευσε ο Μελάμποδας, εκτός από την Ιφινόη, που πέθανε ). Μετά από αυτό, ο Προίτος πάντρεψε την Ιφιάνασσα με τον Μελάμποδα και τη Λυσίππη με τον αδελφό του Μελάμποδα, τον Βίαντα.

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο Μελάμποδας πιστεύεται ότι είχε για σύζυγό του την πριγκηποπούλα Ιφιάνειρα, κόρη του βασιλιά του Άργους Μεγαπένθη.

Την ζωή και τα κατορθώματα του Μελάμποδα διηγιόταν ένα χαμένο ψευδοηδιόδειο έπος, η Μελαμπόδεια.

Η Μελαμπόδεια ή Μελαμποδία ήταν επικό ποίημα του 7ου ή 6ου π.Χ. αιώνα, το οποίο αρχαίοι συγγραφείς (όπως ο Αθήναιος και ο Παυσανίας) απέδιδαν στον Ησίοδο,[1] ενώ αντίθετα οι σύγχρονοι φιλόλογοι το κατατάσσουν στα ψευδοησιόδεια έπη.[2] Αποτελούνταν από τρία τουλάχιστον βιβλία και διηγιόταν την ζωή και τα κατορθώματα του μυθικού ήρωα, μάντη και θεραπευτή Μελάμποδα.

Ο Μελάμπους, κατά τον Ηρόδοτο, ήταν αυτός που εισήγαγε την λατρεία του Διονύσου στην Ελλάδα και καθιέρωσε τις φαλλικές τελετουργίες (Φαλληφόρια).[3] Ήταν επίσης ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο οι θεοί προσέδωσαν προφητικές και θεραπευτικές ικανότητες.

από την Βικιπαίδεια

Η ονομασία προέρχεται από τις λέξεις <αίγες> και <σθένος>

Αίγες πληθυντικός του αιξ σημαίνει μεγάλα κύματα και σθένος

Δηλαδή περιοχή μεγάλης δύναμης

Από την πελασγική ρίζα αιγ=αίγες ονομάσθηκαν ο αιγιαλός, η Αιγίς, η καταιγίς, το Αιγαίον κλτ

Οι οχυρώσεις φύλαγαν το πέρσαμα προς την Πελοπόννησο και τα Μέγαρα

Αργότερα μέσα στο κάστρο κατασκευάστηκε ο Ναός του Αγίου Γεωργίου και στην θάλασσα του Αγίου Νικολάου

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου