Οι ανδρώνες στον καιρό της Τουρκοκρατίας
Πολλά αγόρια των χριστιανικών οικογενειών κατά τον καιρό της οθωμανικής αυτοκρατορίας τα άρπαζαν οι τζοχανταραίοι, λόγω της ομορφιάς τους και του καλλίγραμμου σώματος, σε ηλικία πάνω των έξι ετών. Οι άρπαγες, για ν’ αποφύγουν τυχόν ένοπλες αντιδράσεις, τα απήγαγαν με πολύ μυστικότητα και τα μετέφεραν σε πολύ σύντομο χρόνο στα σεράγια των Τούρκων Μπέηδων, αγάδων και Πασάδων, όπου εκεί τα έκλειναν σε ειδικά κτίρια, τους ανδρώνες[1]. Οι ανδρώνες ήταν κτισμένοι σε απόμερα μέρη του σεραγιού, μακριά από τα βλέμματα των επισκεπτών και του υπόλοιπου κόσμου, περιείχαν πολλά δωμάτια με όλες τις ανέσεις της εποχής και εντός αυτών κατοικούσαν τα απαχθέντα αγόρια. Τα αγόρια αυτά τα χρησιμοποιούσαν για την ικανοποίηση των σεξουαλικών διαστροφών και οργίων. Ήταν οι ανδρώνες χαρέμι με αγόρια και περιείχαν ό,τι περιείχε το χαρέμι των γυναικών.
Ο εκάστοτε Σουλτάνος μετέβαινε αυτοπροσώπως ανά δύο ή τρία έτη στη σχολή των ιτς ογλάν του Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και διάλεγε για τον ανδρώνα του 12 αγόρια, τα οποία έπαιζαν τον ίδιο ρόλο που έπαιζαν οι παλλακίδες στο χαρέμι. Η μόνη διαφορά ανάμεσα στους γυναικωνίτες και στους ανδρώνες ήταν οι ευνούχοι : Στους γυναικωνίτες οι ευνούχοι είχαν χρώμα μαύρο, ενώ στους ανδρώνες λευκό.
Τα αγόρια που εγκλείονταν στους σουλτανικούς ανδρώνες, εξέρχονταν απ’ αυτούς, μετά τη συμπλήρωση του 30ού έτους της ηλικίας τους, και, ανάλογα με το βαθμό της σχέσης τους με το Σουλτάνο, αναλάμβαναν θέσεις στη διοίκηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
– Νεοκλής Σαρρής : « Οσμανική Πραγματικότητα », εκδ. αρσενίδη, 1990, Τ. Α., σελ. 383 :
: « Το Δεύτερο τμήμα του χώρου των ανακτόρων του Τοπ – Καπί[2], μετά το Χαρέμι, που αφορά κατά βάση τον πατισάχ (Σουλτάνο), είναι το Εντερούν (Enderum). Η λέξη παρότι φαίνεται ως περσική, αντιστοιχεί προς την Ελληνική “ ενδότερα “ . Εννοιολογικά σημαίνει ακριβώς ό,τι και το Χαρέμι. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα χώρο απαγορευμένο στους υπόλοιπους, όπου αντί για γυναίκες υπάρχουν άντρες. Με άλλα λόγια, είναι το χαρέμι των αγοριών του Σουλτάνου. Τα ανθρώπινα αποκτήματα των σουλτάνων (και γενικότερα των αξιωματούχων του κράτους), δεν ήταν μονάχα παλλακίδες, αλλά και άνδρες. Οι αρσενικοί γκουλεμά (gu-lema), χρησιμοποιούνταν κατ’ αυτό τον τρόπο ως υπηρέτες και ως ερωτικά αντικείμενα.». (…)
Οι ανδρώνες του Αλή Πασά.
« Οι γυνακωνίται επερίκλειον πολλάς εκατοστύας παρθένων και οι ανδρώνες πολλάς εκατοστύας νεανίσκων, όλον το άνθος της Ελλάδος… »
(Φιλητάς Χριστόφορος)
Σε κάθε χωριό, κωμόπολη ή πόλη της Ηπείρου υπήρχαν πράκτορες του Αλή Πασά, μεταξύ των οποίων αναφέρονται και πολλοί Έλληνες. Οι πράκτορες αυτοί εκτός των άλλων καθηκόντων, είχαν και το καθήκον να εντοπίζουν όμορφα και καλλίσωμα αγόρια (και κορίτσια) και να γνωστοποιούν τούτο στον αφέντη τους. Όταν οι γονείς των παιδιών αυτών αρνούνταν να τα προσφέρουν οικειοθελώς, στέλνονταν ειδικά εκπαιδευμένοι στρατιώτες, οι οποίοι τα απήγαγαν από τις οικίες τους, από τα σχολεία, από τους δρόμους ή από τους χώρους παιχνιδιών, προκαλώντας πολλές φορές και ένοπλες συρράξεις. Στη συνέχεια, όταν η απαγωγή είχε αίσιο τέλος, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα τα μετέφεραν στον ανδρώνα του Σεραγιού του στα Γιάννινα. Περιττό να τονιστεί ότι ανδρώνες υπήρχαν και στα σεράγια των γιων του Αλή Πασά.
Οι Ηπειρώτες γονείς για να γλιτώσουν τα βλαστάρια τους από τα νύχια του τυράννου, τα έκλειναν στα υπόγεια των σπιτιών τους, μετοίκιζαν σε άλλες περιοχές, ή τα έστελναν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Από τους γονείς των αρπαχθέντων παιδιών, άλλοι βυθίζονταν στην απόγνωση και άλλοι προσέτρεχαν σε ανθρώπους του τυράννου, για να μεσολαβήσουν, ή μετέβαιναν οι ίδιοι στο Σεράι του, ζητώντας την απόδοση των παιδιών τους. Αναφέρονται όμως και περιπτώσεις ελληνικών οικογενειών, οι οποίες χαίρονταν[3] και μάλιστα το είχαν και σε μεγάλη τιμή, όταν το αγόρι τους επιλεγόταν για να κλειστεί στους ανδρώνες.
Ο Αλής προτιμούσε την αρπαγή αγοριών, κυρίως, από πλούσιες ή ψηλά ιστάμενες οικογένειες, για να τις υποβιβάζει, αλλά και για να παίρνει ως λίτρα μεγάλα χρηματικά ποσά.
Στην εντόπιση των αγοριών αυτών βρώμικη ανάμειξη είχαν οι Κοτζαμπάσηδες, αλλά και πολλοί Έλληνες Χριστιανοί και των δύο φύλλων, όπως φίλοι των οικογενειών τους, γείτονές, ακόμα και στενοί συγγενείς.
Από τα ευρισκόμενα στους ανδρώνες του Αλή πασά αγόρια, μετά την ενηλικίωσή[4] τους, όσα είχαν την ευμένειά του, αναλάμβαναν θέσεις στο στρατό ή στις διάφορες άλλες υπηρεσίες. Τα υπόλοιπα, σιτίζονταν δωρεάν και τακτικά στο μαγειρείο του Σεραγιού και για κατάλυμα είχαν οικίες ή αποθήκες του Αλή ή οικίες οικογενειών, τις οποίες υποχρέωνε για το σκοπό αυτό ο ίδιος ο τύραννος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου