Τζωρτζ Μουρ
Η πραγματικότητα μπορεί να καταστρέψει το όνειρο. Γιατί να μην μπορεί και το όνειρο να καταστρέψει την πραγματικότητα;
Η κυρίαρχη δύναμη στην γηρασμένη και άνευρη ελληνική κοινωνία είναι αυτοί που, από την δεξιά μέχρι την αριστερά, φοβούνται τις αλλαγές. Που φοβούνται την σαφήνεια μιας "άλλης", σαφούς και συγκεκριμένης πρότασης. Που επιθυμούν μόνον να μην έχουμε φασαρίες. Που θέλουν, έτσι, όσο μπορούμε, να βολευτούμε προσωρινά και να πάμε παραπέρα όπως όπως, σπρώχνοντας τις μίζερες μέρες μας, χωρίς να ξεβολευτούμε και κυρίως χωρίς να ρισκάρουμε. Που ονομάζουν την ακινησία το βάλτου ρεαλισμό και σωφροσύνη.
σχόλιο από το έτος 2013
(δανεισμένο)
@@@@@ (((--------+++==}||||?????###>>>>
καληνύχτα περίεργη, για τη Microsoft, για να τσιγκλίσω τον αλγόριθμο που ξυπνάει όταν στο βασίλειο της Δανιμαρκίας κάτι δε πάει καλα΄επειδή κάτι και σκέφτεται αλλά και επιχειρεί να κινηθεί.
Πριν γίνουμε κατεχόμενα , το κάτωθι
...........τί όμορφα που γέρνει στο λιόγερμα η πόλη μου η Πατησίων.........
μιλάω για μιά πόλη μέσα στην "πόλη"
για μιά πολιτεία που ακούει,με απειλή, τα λεπτά του χρόνου, σα νάναι μικρά χαλίκια ...ένα προς ένα......
που κυλούν να φτάσουν τα παιδικά σαντάλια ,να κρύψουν το λυγμό για να βρουν έλεος .......απ το θεό.......
τα χαλικάκια, τρυπωμένα σε λεπτά παιδικά καλτσάκια,και νάναι όλη η πόλη μου
μιά πόλη σπάραγμα με όλη την αλήθεια στα σπλάχνα της,κουρνιασμένη στα μικρά και άδολα πατουσάκια.....
22--10--2015 Άλφα
φωτογραφία Pierro Pizzi Cannello
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου