Προδοσία εδαφών ....2018

ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ, Σονέττο μάλλον απαισιόδοξο

Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου

να διέκρινε άραγε των ροδόδεντρων την αρμονία;

Όχι – όχι – μιαν απέραντη ηθικολογία

δε θα βοηθήση να κάνουμε καλλίτερο τον κόσμο

Να ελπίζης – να ελπίζης πάντα – πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους

– που τους ρημάζει η τρομερή «ευκολία» –

θα συναντήσης απαλές ψυχές με τρόπους

που τους διέπει καλοσύνη – πόθος ευγένειας – ηρεμία

ίσως όχι πολλές – ίσως νά ’σαι άτυχος: καμμία –

τότες εσύ προσπάθησε να γενής καλλίτερος

εις τρόπον ώστε να έρθη κάποια σχετική ισορροπία

Άσε τους γύρωθέ σου να βουρλίζονται πως κάνουν κάτι

συ σκέψου – τώρα πια – με τί γλυκειά γαλήνη

προσμένεις νά ’ρθ’ η ώρα να ξαπλώσης στο παρήγορο

************του θανάτου κρεββάτι

Πηγή:

Στην κοιλάδα με τους ροδώνες, 1978 Βέρροια

Βλέποντας σήμερα τους Μαθητές να υπερασπίζονται την Δημόσια Παιδεία

και τα ανθρωπάκια ανέκφραστα να "υπερασπίζονται" καρέκλες και εντολές , ένοιωσα δέος

Για να μας δουν τα παιδιά μας όπως τους αξίζει να μας δουν, ένας δρόμος υπάρχει:

ΚΑΘΕ σχολείο και μια εκκλησία του Δήμου (ή πείτε την όπως νομίζετε)

Γονείς-Μαθητές-Εκπαιδευτικοί ένα σώμα , μία απόφαση, μία γροθιά.

Ταχύτατα πριν όλος αυτός ο συφερτός τα υπογράψει

Πολλοί παρα πολλοί εκπαιδευτικοί αγωνιούν και έχουν προφανώς προτάσεις

Πολλοί , πάρα πολλοί γονείς είναι έτοιμοι να γίνουν οι ίδιοι ασπίδες και αδιαπέραστος θώρακας για τα παιδιά τους,

Βέρροια φωτό Αλέξανδρος Μαλαπέτσας

πώς είναι να ζεις μαντρωμένος στη σκέψη;;

Η ακινησία του Βάλτου

Η κυρίαρχη δύναμη στην γηρασμένη και άνευρη ελληνική κοινωνία είναι αυτοί που, από την δεξιά μέχρι την αριστερά, φοβούνται τις αλλαγές. Που φοβούνται την σαφήνεια μιας "άλλης", σαφούς και συγκεκριμένης πρότασης. Που επιθυμούν μόνον να μην έχουμε φασαρίες. Που θέλουν, έτσι, όσο μπορούμε, να βολευτούμε προσωρινά και να πάμε παραπέρα όπως όπως, σπρώχνοντας τις μίζερες μέρες μας, χωρίς να ξεβολευτούμε και κυρίως χωρίς να ρισκάρουμε. Που ονομάζουν την ακινησία το βάλτου ρεαλισμό και σωφροσύνη.

σχόλιο από το έτος 2013

(δανεισμένο)

Σαν κλόουν τα δάκρυα είναι ντεκορ

ΔΥΟ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

Ο ένας είναι ο πραγματικός και αληθινός. Τον βλέπεις με λογική και κρίση.

Ο άλλος ο φτιαχτός. Ο σκοπίμως βαλτός με ζόρι -σαν χάδι όμως και χαριτωμενιά-στον εγκέφαλο

Πώς θα νομιμοποιήσεις την ολέθριια παρανομία και τον εκούσιο θάνατο μιας ολόκληρής κοινωνίας;;

Με την χειραγώγηση και κατασκευασμένο φόβο

Ο Φόβος να μιμείται βομβαρδισμό

Οτι νομίζετε πράξτε το

Προσωπικά αγωνίζομαι να βρίσκομαι στην πρώτη κατηγορία των αιθουσών του πλανήτη

Αδυνατώ να με σέρνουν τα όρνεα από την μύτη

Εχουμε και πολλές υποχρεώσεις, βλέπετε.

Και στην προσωπική μου Μνήμη και στο Μέλλον των παιδιών μου

Αρνούμαι σθεναρά τον ρόλο της πεπλανημένης κοκκινοσκουφίτσας.

Όλες οι αντιδράσ

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου