.........Αθήνα, κέντρο, ακριβώς την ώρα που ο ήλιος σβήνει.
Λες και ξεσκαρφαλώνει το φως από την ταράτσα και λίγο -λίγο αργοκυλά μέχρι τα τελευταία σκαλοπάτια..!
Μου θυμίζει πρόσωπο, τυλιγμένο σε γάζα, βουτηγμένη σε ρόδι, από τον κήπο κομμένο εκτός εποχής.
........Αλήθεια, τα παλιά σπίτια βουτούν στο νερό, αντηχώντας το γέλιο σου, όταν κρατούσες το ρόδο για να ευχηθείς.
........Αθήνα, στο κέντρο, κρατώντας το χρόνο σε ένα φαγωμένο μαρμάρινο σκαλί .---Άλφα---
η βιβιλιοθήκη μου είναι ένα αρχείο επιθυμιών------
My library is an archive of longings. Susan Sontag
Βύρων Λεοντάρης
από την συλλογή "Εως"
Έμπλεος από σένα
Χύνεται μέσα μου η φωνή μου
και δεν μ’ ακούς και δε μ’ακούω
και σε ζητώ και δε σε βρίσκω
γιατί είσαι όπου είμαι
κι είμαι όπου είσαι
και κανείς μας δεν είναι όπου είναι.
Απροσδιόριστοι στον κόσμο
Ένα κυμάτισμα είμαστε ένα τρέμισμα
έρωτα το είπαν
ποίηση το είπαν…
Ας ήταν να βρεθούμε
έξω από μένα
έξω από σένα
γιατί περνάει η ώρα και βραδιάζω.
Στα δυτικά μου πάντα ήθελα να’ σουν
να μου γνέφεις
απ’ τα βαθιά των ημερών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου