Δεν έχω ιδέα τι ακριβώς να προτείνω
Οτι πρόταση και σκέψη κάνω σκουντάει σε έννοιες κατακερματισμένες και γκρεμοτσακισμένες που σαμποτάρουν το πέρασμα της πνοής από την σκέψη στο στέρνο μας.
Πατρίδα οι λέξεις . Πατρίδα-- λεπτή και επώδυνη σκαπάνη σα λεπτή βελόνα να ξεθάψει τις έννοιες και τη σημασία τους.
Τόσο βαθιά θαμμένες , λες και ανατίναξαν τόνους μπαρούτης πάνω μας και στα σπλάχνα μας
Είναι βλέπετε και η χειμερία νάρκη των εγγράματων πολύ μεγάλη και αποκαρδιωτική.
Ομως , στο τέλος ο μόχθος της ευθύνης κάποιων, θα βγει νικητής
Στις 27 του Νοέμβρη οι Τούρκοι του Ναυπλίου ζήτησαν από το Σταϊκόπουλο που διηύθυνε την πολιορκία, να μηνύσει στον Κολοκοτρώνη να κάνουν «τρατάτο». Ο Αρχιστράτηγος παράγγειλε στο Στάϊκο την εξής απάντηση: «Σεις ζητάτε τρατάτο. Η δική μου θέληση είναι να παραδώσετε όλα τα φρούρια και να αφήσετε και το βιό σας και να σας μπαρκάρω στα ελληνικά καράβια και να σας στείλω όπου θέλετε, αφού μας δώσετε το ενέχυρο. Και αν δεν ακούσετε τη θέληση μου, θα σας πάρουμε με ρεσάλτο και θα σας περάσουμε όλους από το σπαθί».
Αναρωτιέμαι όλο και πιό συχνά
Τι ακριβώς παριστάνουμε;;
Το τυφλό, άβουλο, άρρωστο, βουβό ακροατήριο σε ένα θέατρο του παραλόγου όπου συμπυκνώνει όλες τις ιστορικές φάσεις των άγριων διωγμών της ανθρωπότητας;;
Πώς είναι δυνατόν να επιχειρηματολογείτε με χαριτωμένο τρόπο για τα πεπραγμένα ενός αδίστακτου ηγετίσκού;;
Δεν βλέπετε ότι μήτε τόπο , μήτε σκαμνί δεν απόμεινε να γείρουμε την ανθρωπιά μας ;;
Μάλλον οι ήχοι και οι λέξεις των ανυπότακτων θα ηχούν ως ερινύες στα κούφια αυτιά μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου