Καλησπέρα
Από 14 Οκτωβρίου έχει επιβληθεί ο ιδιότυπος περιορισμός, δλδ, έχω ειδοποιηθεί οτι οι ενημερώσεις μου για 90 ημέρες θα κινηθούν σε χαμηλά επίπεδα
Δλδ έχει γίνει επιλογή σε ποιούς οι αναρτήσεις θα είναι ορατές
Ακόμη , έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα να βλέπω αναρτήσεις των προηγούμενων ετών
Φυσικά αρνούμαι και δεν συνθηκολογώ
Θα αναρτώ ελάχιστα και κυρίως μόνο σοβαρή ενημέρωση των τρεχόντων.
Οι όμηροι σκέψης έχουμε πολλά να στοχαστούμε
Φιλιά και με ελπίδα να βρεθούμε σε ψηφιακές πλατφόρμες που θα σέβονται την φωνή μας και τη σκέψη μας
Καλή δύναμη σε όλους
ΥΣ να μου γράφετε ακόμη και την ώρα που βαδίζετε
Μεγάλη Μέρα Ξημερώνει
...........................................
Δεν θα με αφήσουν… δεν μπορώ… ωραία!
Τι ελευθερία θάναι αυτή όταν η υπακοή θα εξαγοραστεί με ψωμιά;
Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Θέλεις να πας στον κόσμο και πηγαίνεις μ’ αδειανά τα χέρια, με κάποια υπόσχεση ελευθερίας που οι άνθρωποι με την ηλιθιότητά τους και με την έμφυτή τους διαφθορά δεν μπορούν ούτε καν να την κατανοήσουν, που τη φοβούνται και τη σκιάζονται γιατί τίποτα και ποτέ δεν υπήρξε για τον άνθρωπο και την ανθρώπινη κοινωνία πιο αφόρητο απ’ την ελευθερία! Ενώ, βλέπεις αυτές τις πέτρες μέσα σε τούτη τη γυμνή πυραχτωμένη έρημο; Κάνετες ψωμιά κι η ανθρωπότητα θα τρέξει πίσω Σου σαν κοπάδι, γεμάτη ευγνωμοσύνη κι υπακοή, αν και πάντα θα τρέμει από φόβο πως θα μπορούσες ν’ αποτραβήξεις το χέρι Σου και να πάψεις να τους δίνεις τα ψωμιά Σου. Μα Συ δε θέλησες να στερήσεις απ’ τον άνθρωπο την ελευθερία κι απόρριψες την προσφορά γιατί σκέφτηκες: Τι ελευθερία θάναι αυτή όταν η υπακοή θα εξαγοραστεί με ψωμιά;
αποσπάσμα από το βιβλίο του Φ. Ντοστογιέφσκι “Αδελφοί Καραμαζόφ” είναι από τη συνομιλία ιεροεξεταστή – Χριστού (Σεβίλη, 16ος αιώνας)
σημειώσεις του Ντοστογιέφσκι για το κεφάλαιο 5 των “Αδελφών Καραμαζόφ”
Ελευθερία δεν είναι αυτό που στη δυτική φιλοσοφία επικράτησε
να λέγεται επιλογή μεταξύ τού καλού και του κακού. Μιά τέτοια επιλογή
είναι γιά τον Ντοστογιέφσκι γελοία,διότι το καλό και το κακό είναι ανάμεικτο στην ανθρώπινη ύπαρξη.Ελευθερία είναι κάτι οντολογικό,
είναι η απόρριψη ή αποδοχή της ίδιας της ύπαρξής μας.
ο Μηδενισμός ευνοεί την Δουλεία , κατά κάποιον τρόπο η δουλοπρέπεια είναι η απόρριψη της ίδιας της ύπαρξής , καθώς και η ύπαρξη αντιμετωπίζεται μηδενιστικά αεί μηδενιζόμενη
Αλλά , οι θιασώτες Μηδενιστές εννοούν και μιλούν για την ύπαρξη των άλλων, υπαινισσόμενοι οτι η δική τους ύπαρξη είναι που αξίζει....
Ελευθερία είναι η Αποδοχή της Ύπαρξης
Η μη αποδοχή, είναι η απόρριψη του Υπαρκτού ατελεύτητου και διαρκώς κινούμενου Κόσμου
Και πρακτικά ελευθερία είναι η ευγνωμοσύνη προς τον Δημιουργό του Παντός να δύνασαι να υποστηρίξεις και να εκδηλώσεις την ύπαρξή σου, ελεύθερα ως όν φυσικό και κοσμικό
αποδεχόμενος την εντέλεια της ύπαρξης.
Στο '' Όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου"¨γράφει πάλι,
"Η συνείδηση της ζωής αξίζει περισσότερο από τη ζωή, η συνείδηση των νόμων της ευτυχίας αξίζει περισσότερο από την ευτυχία"
Αρα, αφαιρώντας την συνείδηση η ζωή γίνεται χαμοζωή κι ας είναι άφθονη από τα υλικά αποκτήματα
Αλλά πάλι, η συνείδηση αγγίζεται μέ βαθιά αυτογνωσία και πνευματικά όπλα
Ομως αυτή είναι η αλήθεια και ταυτοποιείται με την Ελευθερία
άκλιτον
Λείπει κι ο πρίγκηπας Μίσκιν
Δεν άντεξε... Ακατανόητη για κείνον συμπεριφορά η αλαζονεία
η φιλαυτία, η απληστία, ο ναρκισσιστικός εγωϊσμός, η ιδιοτέλεια η καχυποψία, ο φθόνος κι ο τρόμος του ανθρώπου στην θέα του αγαθού προσώπου
Δεν άντεξε να παραμείνει σε απομόνωση εαυτού με κίνδυνο να χάσει την πνευματική ισορροπία
----Ασφαλώς ο συγγραφέας δεν μπόρεσε να διανοηθεί διάρκεια και νικηφόρα την ροή ζωής του Μίσκιν
Πώς να προβλέψει οτι η έχθρα εναντίον του αγαθού θα μεταλλασσόταν σε απόλυτο φθόνο.
Κι όμως η δήλωση της σωτηρίας του ανθρώπινου όντος ελέχθη από τον κατασυκοφαντημένο Πρίγκηπα:
“Θέλω όλα να τα εξηγήσω, όλα, όλα, όλα! Ω ναι! Νομίζετε πως είμαι ουτοπιστής;
Ιδεολόγος; Ω όχι, οι σκέψεις μου είναι τόσο απλές…Δε με πιστεύετε;"
----------------------------------------
“Ο Ηλίθιος”, (1868) του Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι.
άκλιτον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου