Χριστουγεννιάτικο
Υπαρξιακές αφηγἠσεις (1)
Δεν υπάρχουμε ως υποκείμενο ιστορικό
Εχει σβηστεί η λειτουργία ως δράση ενεργή στο σύμπαν...........
Λαός που αδυνατεί να αντιδράσει στην μεγάλη επίθεση που δέχεται εναντίον του δεν είναι λαός
Θα μπορούσε ενδεχομένως να μιμηθεί και να διδακτεί από φωτισμένες μονάδες , αλλά χάνοντας την ηθική της αντίστασης χάνει και πάσα κρίση να αντιληφθεί αυτός ή αυτούς που είναι όρθιοι αντιστεκόμενοι
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί οτι ο καθένας είναι υποχρεωμένος σε αντίσταση
Αλλά ολος ο ζόφος απορρέει από την αποδημία να διακρίνεις τι ακριβώς είσαι
Κάπως έτσι εξαφανίστηκε η προσωπική βούληση και η απώλειά της επιφέρει την ανηθικότητα απέναντι σ ότι ονομάζουμε κόσμο . αρμονία, θείον.
Τραγικό πρόσωπο είναι ο αντιστεκόμενος
Ο μη παραιτούμενος
Αυτός ξέρει οτι αντιστέκεται κατάμονος στο τίποτα
Απ την άλλη αυτή του είδους η ενεργή στάση είναι η μόνη διέξοδος της ύπαρξής του
Φανταστείτε ποιός σε μια ολική πχ ανατίναξη θα έσκυβε να καταγράψει και να ενθαρρύνει
Ο μη παραιτημένος
Το τίμημα είναι η πνιγερή μοναξιά και η συμπεριφορά των άλλων στο πρόσωπό του που τον βλέπουν σαν ξένο
Χριστούγεννα λοιπόν χωρίς φτιαχτά και υλικές επάρσεις
Με λάμποντα ως φως ιλαρόν πρόσωπα παιδιών και λίγων πολυαγαπημένων
--------------------
Αθήνα παράκεντρο
Η πόλη δεν είναι πόλη
Η εμπορική της κίνηση είναι σαν τσίριγμα από μορφίνη
Αξενοι οι περισσότεροι και οταν η φιλοξενία είναι φτιαχτή ένας παλιοχαρακτήρας σα και του λόγου μου την συναισθάνεται...
Η φιλοξενία φλόγα και τρυφερότητα σε μείγμα μαζί με εγγενή λαχτάρα για τον άλλον σπανίζει αλλά είναι ορατότατη οταν ξεπηδήσει
(μέχρι τα Χριστούγεννα , χρονικά υπαρξιακού χαρακτήρα )
https://youtu.be/3G_msX9iHwg?si=uwM8gqq51ShqbvPq
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου