άκλιτον (παλαιότερο)

....να...εδώ βρίσκομαι 

την νύχτα κάτω από την σκιά , μια και το πρωί θα έχει ζέστη

μετράω μοίρες, φτιάχνω με τον νου στερεά, στροφές παράταιρες και πολλές φορές πετυχημένες 

και στον λόγο μου , δεν ξέρω τι να κάνω σ αυτόν τον πλανήτη που μ  έριξε η μοίρα μου μια στραβωμένη ώρα 

και άλλο δεν είχα  έδαφος  κι έφκιασα μέσα μου δικά μου εδάφη 

με όδόστρωμα την αντίρρηση και γαρμπίλι την διάκριση 

κι όλο αυτό το φορτίο στο τέλος να λάμπει 

....................................

τα ανθρώπινα πεδία τα χάρισα στους ήρωές μου στο τετράδιο και σέ διάφορα μπλοκάκια 

αυτοί βουτούσαν στην ζωή 

κι άλλα ήθελα να γράψω για τέλος 

να τους χώσω σε πάθη και μαρτύρια

αλλά όλοι αυτοί περιγράφονταν τόσο ευτυχείς και για τέλος έγραφα την ολόχαρη δική τους ευδαίμονη ζωή ....

μπλοκάκια εκατοντάδες , τετράδια πάμπολλα , αποκόμματα ανακατωμένα με καθημερινούς λογαριασμούς με ισολογισμούς πρόχειρους και κάπου κάπου ξεπετάγονταν οι πανώριοι των ανθρώπων ρέοντες δρόμοι 

κάτι σ κι αυτό.............

< .....βαδίζεις κι οι δρόμοι ποταμοί γίνονται και τα αρώματα των δεντριών τυλίγουν το κορμί μου , τρέχουν στα μάτια μου φωτεινά αυλακωτά ρυάκια και η πόλη είναι μια άλλη πόλη ...>

κι αλλά πολλά τέτοια .....

την στιγμη που έψαχνα να δω πώς θα συμπληρώσω το νοίκι , και πόσα μου λείπουν να πάω στον διαχειριστή του ισογείου , τα απαραίτητα στην μερίδα μου βάρη, για την θέρμανση

..................

στην  τελευταία μετακόμιση , μια κούτα με διάφορα, αλλά και νεανικά κυρίως αποσπασματα, χάθηκε 

δεν έκλαψα ..ουτε τ έκανα μαρτύριο 

ήταν η ζωή μου και αυτή κυλούσε μέσα μου 

άλλωστε δεν ήμουν συγγραφέας και κάτι τέτοια 

αλάνι των αιθέρων γεννήθηκα 

η μοίρα,πλάκα μου κάνει και ως αθάνατη περιμένει να δει τι στο τέλος θα κάνω

.........ώσπου αφαίρεσα το ρήμα-- να κάνω --και μια νύχτα με φεγγάρι η μοίρα με αποχαιρέτησε

χάρηκα , ήταν και στραβή και άκαρδη 

τράβηξα τον μεντεσέ στο παραθύρι 

φουμάρισα μ ένα σφηνάκι ρακή 

και οι μοίρες αλλαξαν 

κατατρεγμοί και ατυχίες καταγράφονταν ως συμβάντα σε μια ανθρώπινη ζωή , από εκείνη την στιγμή

ακολούθησαν άπειρα χαρτιά και τετράδια 

ως φως λαμπρό και άσβεστο-, στα βάθη κάθε πικραμένης καρδιάς 

.............................................

σήμερα 29 //1//24

διάβασα σε βάθος τις εισηγήσεις υπουργού υγείας όπου νομοθετείται η θανάτωση των μικρών και μεσαίων λόγω της ακολουθούμενης ευγονικής 

κατέληξα 

δεν θέλω να σωθεί ο πλανήτης 

αν σωθεί επειδή ολοι εμείς θα έχουμε πε θάνει όσοι σωθούν θα είναι τερατικοί 

Ρίξε Θεέ Μου,  ...Ρίξε 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου