Άκλιτον, Άννα Στάικου-Αναγνώστη, Μάρτιος 2019
Εφημερίδα ΡΗΞΗ
-----Τον ρυθμό του Κόσμου τον αναποδογύριζα-----Κωστής Παλαμάς (ως αφορμή για το ακόλουθο κείμενο)
..................
Αναφέρομαι σε όλους όσους, η σκοτοδίνη των πολλών παραμερίζει και κατά κάποιο τρόπο τους κάνει να φαίνονται σπάνιοι.
Κι όμως αυτοί υπάρχουν.
Ζουν αναμεσά μας, είναι γείτονες ή φίλοι, είναι διανοούμενοι ή αλιείς, καλλιτέχνες ή γεωργοί και χτίστες.
Τους αντιλαμβάνεται κάποιος από την σιωπηλή -άνευ θορύβου- περπατησιά
Από τον ανεπαίσθητο χαιρετισμό που μοιάζει μ ένα ποτήρι δροσερό νερό.
Εχουν κοινή αγωνία εάν, κάτι σε έναν άλλον άνθρωπο συμβεί κάτι κακό και ίσως φοβερό γεγονός.
Είναι αυτοί που δακρύζουν για τα πάθη του διπλανού δίχως την μεσολάβηση της μικρής αλλά άδικης κρυφής χαράς επειδή στους δικούς τους εαυτούς, δεν ξέσπασε η καταστροφή.
Θα έλεγε κάποιος, θρασύς ίσως, ότι διακατέχονται από την συμπόνια για τον άλλον επειδή στερούνται ικανοτήτων και δεξιοτήτων, που είναι εξοπλισμός των ισχυρών.
Κι όμως, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει.
Ισχυρός αληθινός είναι αυτός που με αιτία λόγου ακολουθώντας τον δικό του εσωτερικό δρόμο, αρνείται να αδικήσει τον άλλον.
Αρνείται με πάθος ψυχής να το πράξει και γνωρίζει ότι ο ίδιος από την υλική του κατάσταση πολλές φορές χάνει.
Ψευτοϊσχυρός είναι ο δήθεν, λόγω θέσης ισχύος, που ασκείται στην σκοποβολή, χρησιμοποιώντας πεδία βολής αθώους και ανίσχυρους.
Καλπάζοντας ο εαρινός αέρας των Παθών Θεού και Ανθρώπων η άρνηση υψώνεται στον άνθρωπο με τρόπο τραγικό.
Σκαρφαλώνει ο άνθρωπος στον ίδιο του τον εαυτό.
Πορεία εν τω μέσω της εξέγερσης των αρωμάτων, των χρωμάτων, του γαλάζιου, εν είδει κλείστρου αναβοσβήνει την όραση και μπερδεύει το νου με διλήμματα.
Η ευθύνη και η απώλεια -ζεύγος λόγου- και η αδράνεια με την ανευθυνότητα ζευγάρι του παραλόγου.
Στρόβιλος εαρινός, παθών, θυσιών , εσωτερικής αναμέτρησης και σπουδαίων αποτελεσμάτων.
Η αιτία που ξέσπασε η Επανάσταση πριν 2 αιώνες με φλόγα και πάθος μεγάλο προέρχεται από τον ανεμοστρόβιλο των αντιθέτων και την τελική κατάληξη στο ανθρώπινο κοινό καλό.
Κατέληξε στην Ελευθερία κι ας διήρκεσε λίγο
Η φλογερή πορεία παρέμεινε αϊώνια παρακαταθήκη στις φλέβες της ελληνίδας ψυχής με αρχεία το Άϋλο.
Το ίδιο και η άγια Εξοδος στο Μεσολόγγι.
Με γνώση και λόγο .
Παράδοση στο απέθαντο ρηγματώδες στήθος του ανθρώπου με αιθέρα Πνοής εκ Θεού.
Εκεί που ακόμη και ο χάρος προτιμά να ταξιδεύει κρατώντας , λαούτο ή λύρα ή μια φλογέρα.
Παρατηρώντας σημερινούς παρόμοιους ανθρώπους, αυτούς που κατοικοεδρεύουν στα περάσματα κι ας νομίζεις ότι είναι ψεύτικοι και άλογοι, ιδιοτελείς και μικρόψυχοι , είναι που το νομίζεις επειδή όταν συναντάς έναν από αυτούς , τότε
κάνεις... ότι δεν τον βλέπεις
Αν το δεις και τον συναντήσεις ξέρεις ότι πρέπει να σκαρφαλώσεις στην δική σου ευθύνη.
Δύσκολο Αλλά μόνο έτσι τον ρυθμό του κόσμου αναποδογυρίζεις στρέφοντας τον στα δίκια.
-----------------------------
(ΣΗΜ με την εφημερίδα Ρηξη δεν συνεργάζομαι από το 2019 και εντεύθεν)
φωτό Δειλινό στην Κυψέλη πριν 3 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου