...είμαι ιδιαιτέρως διαλυμένη τούτο τον καιρό
ο κίνδυνος είναι να ακουμπήσεις την ανάγκη και την επιθυμία σου για επανασύνθεση
σε κάποιον άλλον
δεν λειτουργεί αυτό αλλά δεν είναι και ηθικό
ακόμη, η συνεχής προσωπική προτροπή "όπλα παλάσκες και το όπλο παρἀ πόδα" επί μιά 10ετία και παραπάνω σήμερα δεν ισχύει επειδή την παρελθούσα 10ετία δεν το εννοούσαμε
..ήταν φτιαχτή αποκοτιά για να την βάλουμε ως ευθύνη στον άλλον
κάτι ως λάσπη ριγμένη στην ψυχή του ανίδεου
επανασυντιθεσαι οταν ακριβώς κατά μόνας οδηγείσαι στον τρόπο της προσωρινής ίασης
κάτι σαν το βέλος που καθε τόσο στραβώνει και πλέον δεν έχεις ούτε ένα ευρό
δεν έχεις τίποτε και εκ των πραγμάτων κοιτάζεις κατάματα τον Θεό
ως όπλο κρατώ την δήλωση ενός νεαρού που ευθέως δηλώνει στους γύρω του
"είμαι ενάρετος και πονηράδες δεν κάνω"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου