Akliton New Age

αν με ρωτούσαν τι είναι για σένα η πατρίδα σου..

θα απαντούσα το προκύπτον αποτέλεσμα από την κόψη του σπαθιού την τρομερή..............

και διόλου η έκπληξη του συνομιλητή θα με ενδιέφερε

είναι βράδυ και ακούω μουσική που θυμίζει βροχή σε καταιγίδα

η πατρίδα μου είναι το μεσοδιάστημα ανάμεσα από τις καταιγίδες πλημμυρισμένο με τ άγαθά όλης της γης

μαζί με την ευγνωμοσύνη που αποδίδεται με τιμές από την τρομερή του σπαθιού κόψη που μας σμιλεύει την όψη της ελληνίδας ψυχής.........

ακλιτον

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

--------ξεμείναμε από ύπαρξη

οντολογικά πλήρως έχουμε καταληστευτεί

πέρα της αδήριτης φτώχειας

εκτείνεται το ουσιώδες ατελεύτητο πεδίο της ύπαρξής μας

Ορμάμε με λέξεις και ελληνίδα ψυχή να λυτρώσουμε την ελληνικότητα της ύπαρξής μας, από τα ληστρικά χέρια και τα ύπουλα σχέδια

Κάτι σαν την Αργοναυτική Εκστρατεία για την επανάκτηση του Χρυσόμαλλου Δέρατος της Ελληνικής μας οντολογίας.

Το πρώτο βήμα είναι να το Διανοηθούμε

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~-

διαβάζω Γ. Σεφέρη ή Οδ Ελύτη και όποιον άλλον διάσημο

και δεν αισθάνομαι καλά --όπως θα ήθελα--

το δίχως άλλο πρέπει να ξαναφτιάξουμε το όραμα της ύπαρξής εξ αρχής

και άκρη δε βρίσκουμε μήτε και τέλος ουδέ διάδρομο και έστω κάτι που να μας δείχνει ζωή σ αυτή την πλάση

απαισιόδοξο -δε λέω--αλλά με τα αισιόδοξα δεν βρέθηκε άκρη

φωτό Αργολικός από Φ. Τσίρο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου