Αν είχα μεγαλύτερη δύναμη να δω τι σε ενοχλούσε
Αν μπορούσα να ανοίξω την παλάμη μου και να μαζεύω την κρύα βροχή
Αν οι πατούσες μου είχαν σκληρύνει και ερχόμουν ξυπόλητη να ρωτήσω την απόφασή σου
Αν τα δέντρα με μιλιά ήρεμη απλωναν τους κλαδους να κρατήσουν το χιόνι
Αν η πόλη γινόταν φιλόξενη
Αν στα υπόστεγα μπορούσα να πω ξαφνικά σ έναν ξένο
οτι η ζωή μου χάνεται αυτή τη στιγμή , αυτό το δευτερόλεπτο
κι ο ξένος να μη τρομάξει
έτσι απλά να το πω
Αν με όλα αυτά σ έβρισκα και εσύ δεν ήσουν όμως εσύ....
Αν οι καταρράκτες για κακή μου τύχη δεν με σκότωναν
.....τότε θα ξημέρωνε μια μέρα ξένη και τόσο απάνθρωπη και σκληρή
να αντέξει ένας άνθρωπος --μια γυναίκα--που κάθε λύπη και κάθε πόνος
σίδερο γεμίσαν τις τσέπες και μετρούσαν τα δεύτερα που δεν έζησε μια ήσυχη και ανθισμένη ζωή
https://youtu.be/_1lcpurc7rQ?si=xTRYCpbp2RdZRoD2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου