όσο το όλον περιστρέφεται , δημιουργώντας μια άτρωτη και σαφή περίμετρο
τόσο διακατέχομαι από μια τάση επανεξέτασης πολλών λέξεων πολλών εννοιών και επομένως και πολλών συμπερασμάτων
τι κρατούμε ενώ ήδη έχει μεταβληθεί σε θρύψαλα ;;
....η παρότρυνση για κοινές ενέργειες
όπως <κάνε αυτό που κάνω και εγώ να βοηθήσουμε την κίνηση προς τα μπρός>
δεν υπάρχει ...
γιατί δεν υπάρχει και είναι παρότρυνση σε κενό;;
επειδή το κοινό ή το κοινό μας έχει ηττηθεί αλλά το αποκρύβουμε και εμείς οι ίδιοι
....ή ο σχεδιασμός
δεν υφίσταται
μπορεί να ομονοήσουμε για κοινό σχεδιασμό μόνο γυμνοί
τσίτσιδοι
δηλαδή να έχουμε αφαιρέσει τους φρικτούς διαχωρισμούς και να είμαστε ενωμένοι σαν μια ψυχή στο όραμα και το όνειρο της λευτεριάς
λευτεριά που θα την εννοούμε σας ένας κοινός νους
μόνο εκεί βρίσκεται η έννοια κοινό
οπως στον έρωτα και στην λέξη ασκαρδαμυκτί
τα ερωτευμένα μάτια δεν δίνουν εντολές να σμίξεις το βλέμμα
απλά μπαίνεις στου άλλου στο δικό του άπειρο χάος και αφήνεσαι και εσύ για το ίδιο, χωρίς λογισμό επεξεργασμένο
Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου