Ούτε καν οι σκέψεις ενός φυλακισμένου δεν είναι ελεύθερες. Επανέρχονται συνέχεια στα ίδια πράγματα.
Αλεξάντρ Σολζενίτσιν
.......................................................
Μία ακολουθία με πέλματα να χώνονται στις βιολέτες
των ορθοδόξων χριστιανών
Αυτών των Ελλήνων και των πνευματικών τέκνων των Ρώσσων
Οι έλληνες περικυκλωμένοι πάντα , πάντα από εσωτερικούς διώκτες και με καλεσμένο την αυτοκρατορία και την ισχύ της
Η βασική περικύκλωση όμως και δίωξη, είναι η υποχώρησή μας που έφερε το γκρέμισμα των φωτεινών διαδρομών που μόνοι , σαν ένας άνθρωπος στην Οικουμένη, χιλιοστό το χιλιοστό
στις πνευματικές γραμμές περπατήσαμε
Και οι άλλοι Οι Ρώσσοι...........
Γιατί τους τσάκισαν και τους έπνιξαν και συνεχίζουν τους Ρώσσους;;
Επειδή αυτοί μόνοι σαν ένας άνθρωπος στην Οικουμένη γνωρίζουν και κατέχουν το σκοτάδι
και αποκτούν τεράστια δύναμη--θεϊκή να σκάψουν χιλιοστό το χιλιοστό και να περπατήσουν απέναντι
στο Φως ....
Περπατάμε χέρι χέρι Κοινές συμφορές και κοινές αναζητήσεις
Η ρώσσικη ηγεσία πάντα μα πάντα τον χαλκέντερο στην ψυχή Ρώσσο τον σκοτώνει
Η ελλαδική ηγεσία πάντα μα πάντα τον ονειρευτή πολεμιστή έλληνα τον παγιδεύει _και τώρα τον εξολοθρεύει
Βιολέτες την ημέρα του Επιταφίου στην σημερινή Περιφορά με το νοητό Σώμα του Χριστού
του Πάνσοφου Πολεμιστή Θεού για την Σωτηρία του Αγαθού, βυθίζεται με τά άρώματα και τις ευωδιές
μιας Άνοιξης παράξενης και διαφορετικής από τα τελευταία χιλιάδες χρὀνια
Στροφηδόν η ευωδία φέρει Αυτόν και τους ταπεινούς Ορθόδοξους που ονειρεύονται να αξιωθούν την δίωξη των τυράννων
Χρονολόγιο Μεγάλης Παρασκευής Απρίλιος 2024
__________________________________________________________________________
Το βιολετί φως τυλίγει τις στέγες τις ταράτσες και την ασχήμια της Αθήνας
Και για παράξενους λόγους το πλήθος των ακολούθων την Περιφορά του Επιταφίου
σκόρπισε την κάπνα και την γκρίζα στάχτη
Αν κάποιος πάλλεται και είναι καλλιτέχνης τότε ουδέποτε το βλέμμα το αποστρέφει από το κοινό σώμα που μετέχει και είναι μέρος του και αναπνέει ο ίδιος ως ένα αναπόσπαστο οργανικό ελάχιστο από το όλον
άκλιτον
_________________________________________________________
Είναι αργά
Πολύ αργά
Βρέχει ραγδαία
Κι η βροχή χωρίς βροντή
Απλώστε μια ομπρέλα να στάξουν μηνύματα από τα ελάχιστα
την σκόνη που αφήνουν αυτοί που περιστρέφονται τριγύρω
και ακουμπούν στο μέτωπο των ταπεινών αγαθών και άδολων ψυχών
Μηνύματα και αγγελοκρούσεις, κάτι σαν άγιο
..σαν αυτά που βλέπουν κάποια παιδιά και κάποιες ψυχές που αδυνατούν να σκοτεινιάσουν
Άκλιτον
______________________________________________________________________
Το πήρα απόφαση
Απόψε δεν θα κοιμηθώ
Θα ταξιδέψω μέσα μου με τον νου μου-- στα όρη
Άλλωστε είμαι πάντα εμπύρετη
Θα πλεύσω με όλη μου την τεράστια <πυρφλογισμένη καρδία>
........θα περιμένω να ξεπεταχτεί η πρώτη ρίγα της ροδαυγής και θα αποζητήσω
θάρρος με ένα ερώτημα
Αξίζω το θάρρος;;
Θα ξεπροβάλλουν οι κορυδαλοί
Από κοντά κι οι πετροπέρδικες
για να με παρηγορήσουν
Εμπλεη παρηγόριας και λουσμένη από τα χειμωνικά μιας στέγης άφατης
θα επιστρέψω, στην ασχήμια
Αξίζω την παρηγοριά;;
Αξίζω ή μετέχω στις ασχημονίες οταν μιλώ με καλολογικά για την μικρή μου καρδιά;;
Εχω οργωθεί στο πεδίον της ψυχής;;
Ή κομπάζω και είμαι σαν αυτούς που ακόμη και τα παιδιά τους και μένα με κακολογούν;;
Τα όρη είναι μια συμπαντική σκηνή του θεάτρου της ψυχής μας
Αυλαία λοιπόν!
Άκλιτον
______________________________________________________
Βιρτζίνια Γούλφ
Τα μάτια των άλλων, η φυλακή μας. Οι σκέψεις τους, τα κλουβιά μας
---------------------------
Να βγούμε από αυτή την φυλακή μέ έναν τρόπο
Θέτοντας με ευθύτητα την κρίση , την γνώση, την αλήθεια μας , την αντίρρησή μας το αίσθημά μας
Σ αυτόν που έχει αρετή, χαρίζουμε την αρετή μας
Τότε συμβαίνει το θαύμα ο ένας με τον άλλον γίνονται ένα , μονάδα άχρονη
άκλιτον
____________________________________________________________________
2015
Νύχτωσε
Ενα αδέσποτο πετούμενο λαχτάρησε και ξάφνιασε την κίνηση στην πόλη
Κάποιοι το είδαν, άλλοι δεν το αφουγκράστηκαν
παράξενες μέρες και στην πλάτη τους οι νύχτες τσουβάλια
αλλόκοτα
Άλφα --Άκλιτον
Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου