εν τω μεταξύ, βρέχει συνείδηση, βρέχει ήλιο
και τα κρίματα των τυράννων συνθλίβονται στης ηλιακής καταιγίδας την ορμή
άκλιτον
_________________________________________________________
Στην στροφή της Κυριακής το γύρισε ο άνεμος σε Λεβάντε ή Απηλιώτη , δείχνουν οι ανεμορρόμβοι -090 μοίρες
Απλωσαν και οι ελιές τα φύλλα γίναν λόγχες
Το μπετέμι άστραψε, ποιός γνωρίζει ποιά μνήμη ένας λίθος ,ενα αγκωνάρι, φέρει;;
Εμείς με επουλωμένα εγκαύματα --έτσι ονοματίζουμε το διαρκές ενεργό τραύμα-ετοιμαζόμαστε να ντυθούμε και ν ανοίξουμε την εξώθυρα
Πώς βγαίνει κάποιος από την θεομηνία άραγε;;
Εξαρτάται πώς ο ίδιος την αντιμετώπισε...........
..................Αιθρία στην Αθήνα . Ο ήλιος βροντά Η ¨Άνοιξη δεν προσπερνά όταν εμείς δεν την αγνοούμε
_____________________________________________________________
Αρχή της ημέρας ως πράξη.
Επανάληψη βημάτων επαναλαμβανομένων με προστιθέμενη αξία, την ααπαλλοτρίωση του χρόνου με έρωτα.......
Εδωνά πριν 10 χρόνια στα Χανιά με συμμετοχή στο κίνημα κατά της υδρόλυσης των χημικών στο Αγαίο........
Ο σχολιασμός έγραφε
<Μπάχαλα ολούθε ,αλλά τελικά μάλλον μαθημένοι είμαστε
Θα τα καταφέρουμε........!!>
Ασφαλώς και σήμερα λέω οτι θα τα καταφέρουμε
με μια μικρή διόρθωση
......εμείς οι της μεστής ηλικίας θα προλάβουμε;;
Μάλλον όχι αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σημασία
Εν τω μεταξύ η κώμη μου πλουσιότερη
μετά ενέσκηψε το κοβιντιπείραμα και εμένα ψυχολογικά με τσάκισε
Δεν είχα αντιληφθεί την τόση μεγάλη προσφορά στις εντολές μιας ανθρωποδιώκτρας εξουσίας
Πάει η κώμη
Εχάθη... λες και ήμουν ναυαγός σε ακτές της Αφρικής ποντισμένη
Πάλι καλά
Εμπεδώσαμε τα θεωρητικά γνωστά στην πράξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου