Προσήλωση λίγο πριν την βουτιά στην θάλασσα από ύψος.
Κάτι σαν προσευχή.
Περίπου σαν την συντεταγμένη του καθενός μας, σήμερα.
Η ανάπτυξή είναι περίεργη
Η προσήλωση δεν δίνεται στην θάλασσα και στο κάλλος.
Η προσήλωση αφορά την ανάπτυξη της συνείδησης.
Ποιάς συνείδησης ;
Αυτή που βοά για το άδικο, που προξένησαν με συντονισμένα κτυπήματα στο σώμα των Ελλήνων και της ελληνίδας ψυχής
Επίσης, της συνείδησης που σε νουθετεί, να την φυλάξεις, άθραυστη , να την καλλιεργήσεις διαυγέστερη, με περίβλημα την πλήρη ευθραυστότητά της.
Αυτό είναι το εκ Θεού Χρέος...........
Και αυτή δεν είναι συντεταγμένη όλων.
Δεν θα μπορούσε άλλωστε
Αλλά είναι συντεταγμένη αυτών που συντάσσονται με τις δονήσεις των Ελεύθερων "Οντων
Γιατί όμως ;;
Ο Λόγος είναι προσωπικός και εκ βαθέων
Περιγραφικά θα μπορούσαμε να πούμε <επειδή δεν δύναται κάποιος να βιώνει την σκλαβιά και να μην αντιστέκεται με όλο το ψυχικό του απόθεμα >.
Στον Θεό απευθύνεται η Προσευχή.
Αυτός είναι ο Αρμόδιος να σου χαρίσει αυτή την δυνατότητα εαν κρίνει οτι την αξίζεις
______________________________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου