Νίκος Καρούζος
Έκτωρ Κακναβάτος,
Εφτά στοίβες όνειρα έδωσα όλα σπάνιες πέτρες, εννιά μίλια ρήγμα η διάψευση στον κρόταφο!
______________________________________________________________________
μικρός διάλογος εκτός συχνοτήτων
..........τι ονειρεύεσαι;;
--------ελάφια
λάφια που μετρούν την πάχνη και περπατούν πάνω από την γή
<το να σου πω , είναι ένα μονόπρακτο από την τριλογία .....τρεις γυναίκες....
αδημοσίευτο φυσικά μια και οι δημοσιεύσεις εμένα δεν με αφορούν
λόγω δειλίας μεγάλης και συμπεριφοράς ιδιάζουσας>
_________________________________________________________________________________
Ο Άρης Μπερλής για την Βιρτζίνια Γουλφ
"Δεν θα ξεχάσω ένα σχόλιό της για τη χώρα μας, την οποία είχε επισκεφτεί και στα νιάτα της, το 1906, και το 1932, αμέσως μετά τη δημοσίευση των Κυμάτων. Η Ελλάδα την είχε ενθουσιάσει –"εδώ να 'ρθουμε να μείνουμε για πάντα", έγραφε στους φίλους της–, αλλά, όπως παρατηρούσε κάπου, "αυτός ο τόπος είναι εξουθενωμένος και δεν μπορεί να διαφυλάξει τα συμφέροντά του". Δεν νομίζω ότι σήμερα θα έλεγε κάτι διαφορετικό»
.........................................
φωτό
Francesca Woodman (Virginia Woolf), 1977
_____________________________________________________________________________________
--πέφτει φως ,ροδί ατρύπητο
μπαμπάκια και στεφάνια δοξάζουν τα βλέφαρα μας
παλάμη του βυθού μου
κυλά στα ύψη
δοξαστικό μιας έρμης μέρας που οι άνθρωποι την φώναζαν γιορτή
(ΑΣ άκλιτον)
..................................................
φωτό Angelo Saracini
Pennelata eolica al tramonto
__________________________________________________________________________________
Να έχεις το κύμα να χάνεσαι στο πλήθος
ή ο λαιμός να καίγεται
των ηττημένων
Νίκος Καρούζος
......................................
Ηττα ανεπανόρθωτη μας καίει τον λαιμό
Η γη καμμένο τοπίο
Η αυτάρκεια της σίτισης έχει παραδοθεί στους δανειστές]
η επιλογή του βίου στα χέρια του τοκογλύφου
Ο αχός της αδικίας βροντά στα σύμπαντα
άκλιτον
........................................
Κυριακή με καιρό αίθριο
Κυριακάτικη ησυχία σα προσευχή της πόλης όλης
2020
____________________________________________________________
Ανδρέας Κάλβος
ᾨδὴ Δεκάτη. Ὁ Ὠκεανός
στροφὴ α´.
Ἑλλὰς ἡρῴων μητέρα,
φίλη, γλυκεῖα πατρίδα μου
νύκτα δουλείας σ᾿ ἐσκέπασε,
νύκτα αἰώνων.
β´.
Οὕτω εἰς τὸ χάος ἀμέτρητον
τῶν οὐρανίων ἐρήμων,
νυκτερινὸς ἐξάπλωσεν
ἔρεβος τὰ πλατέα
πένθιμα ἐμβόλια.
δ´.
Ἐχάθηκαν ἡ πόλεις,
ἐχάθηκαν τὰ δάση,
κ᾿ ἡ θάλασσα κοιμᾶται
καὶ τὰ βουνά· καὶ ὁ θόρυβος
παύει τῶν ζώντων.
ιγ´.
Ἔθλιψε τὴν Ἑλλάδα
νύκτα πολλῶν αἰώνων,
νύκτα μακρᾶς δουλείας,
αἰσχύνη ἀνδρῶν, ἢ θέλημα
τῶν ἀθανάτων.
______________________________________________________
ΘΕΟΚΡΙΤΟΣ
– Θύρσις ἢ Ὠιδὴ -
ΘΥΡΣΙΣ
ὡς τὸ κάταντες τοῦτο γεώλοφον αἵ τε μυρῖκαι,
συρίσδεν; τὰς δ᾽ αἶγας ἐγὼν ἐν τῷδε νομευσῶ.
ΘΥΡΣΗΣ
Θέλεις για χάρη των Νυμφών,4 γιδοβοσκέ, θέλεις να καθίσεις εδώ
σ᾽ αυτή την πλαγιά του λόφου με τα αρμυρίκια και να παίζεις
τη σύριγγα;
Όσο εσύ θα παίζεις, θα φυλάω εγώ τις αίγες.
ΑΙΠΟΛΟΣ
Δεν κάνει, βοσκέ, δεν κάνει εμείς να παίζουμε15
τη σύριγγα τα μεσημέρια.5
Φοβόμαστε τον Πάνα· την ώρα εκείνη αναπαύεται
κουρασμένος από το κυνήγι.
Και είναι ανελέητος· μια ζωή στη μύτη του κάθεται χολή φαρμάκι.
Aldus Manutius’ first edition of Theocritus’ Idylls, illustrated by Albrecht Dürer (1496-97)
Η πρώτη έκδοση του ειδύλλια manutiu, που απεικονίζεται από τον άλμπρεχτ ντύρερ (1496-97)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου