...................πού βρισκόμαστε;;
τί εννοείς βρισκόμαστε;; δεν υπάρχει
..................πού είμαστε ;;
τί εννοείς είμαστε ;;δεν υπάρχει
...............τι κάνουμε;; Α! αυτό υπάρχει
Εξ υπαρχής η συντέλεσις του υπάρχειν
Το ξύπνημα της σκόνης
Ελασσον στοιχείο ύπαρξης
Κινούμενον περιστροφικά
Ελκοντας την μνήμη των κορυφογραμμών των συμπάντων
όπου δύναται να δημιουργήσει εξ υπαρχής την δωριζομένη εκ Θεού Συνείδηση!
---------------------------------------
Και τα συναισθήματα ;;
Α αυτά δεν υπάρχουν
Υπάρχουν ως μηνύματα ανταπόκρισης από την επαφή με το όλον
Αυτό υπάρχει
Η Αγάπη και ο Ερωτας είναι οι δέκτες και οι πομποί με το Ολον του Θεού
Και γιατί Θεός;;
Επειδή ως Ουσία του Ακτιστου Φωτός είναι η Συνείδηση του κόσμου μας του ερμαφρόδιτου
Γιατί ερμαφρόδιτος;;
Επειδή το Φως απομακρυνόμενο δεν ένωσε τα δύο μέρη του υλικού κόσμου και της άϋλης απειρατότητας με καταύγαση του δύο σε ένα
Ο Ανθρωπος είναι έμψυχος και λειτουργεί σε τέλεια αρμονία υλικού σώματος και πνεύματος
Ειδάλλως υπεισέρχεται στον ερμαφροδιτισμό
Και πώς το αντιλαμβανόμαστε;;
Με Φώτιση που ενεργοποιεί την συνείδηση
Η Αγάπη και ο Ερωτας είναι το όχημα
Αλλά για να τα αιστανθείς πρώτα γίνεσαι σκόνη και στη συνέχεια επανασυντίθεσαι
___________________________________________________________
Μεσημέρι στην Πόλη που είναι σε απόλυτη πτώση και δημιουργεί μόνο κακό
Μοίρες νεου πλου με Αέρα την συνείδηση
αυτά
χρονολόγιο 4//6//2024
______________________________________________________________________
Μιά παράνοια μας έχει τυλίξει με μυρωδιά σάβανου
Οι περισσότεροι παίζουν τα ρέστα τους με τρόπους άσχημους
Μια εμμονή να περάσουμε καλά πολύ καλά τώρα που το πλοίο βυθίζεται
Τι να περάσουμε καλά ;; και στον τιτανικό χόρευαν και δεν τον έβλεπαν με τίποτε τον πνιγμό
Δεν χωράω σε όλο αυτό
Αν κρατηθείς από κάποιον διπλανό τον μετατρέπεις σε σανίδα ναυαγοσώστη
Τι κρίμα για τον ίδιο τον ναυαγοσώστη
Μεταθέσεις χαράς και αντιπαροχές ευτυχίας
Δεν μ αρέσουν , με ρίχνουν χειρότερα
..........Τις προάλλες ένας φίλος παλιός χάρηκε που ειδωθήκαμε , πόσο να τα πούμε θέλαμε
να βγάλουμε τα σώψυχα
Του ζήτησα να μιλάμε περπατητά
Βραδάκι η Αθήνα σαν σίδερο που κάποια στιγμή νόμιζες οτι θα πυρώσει η ίδια τον εαυτό της
Βρεθήκαμε περπατήσαμε 7 χιλιόμετρα έβγαλα ένα τσιγάρο και τον ενθάρρυνα να μου πει τι τον βασανίζει
Αρχισε μιλούσε ......πολλή ώρα και μερικές φορές έσταζαν τα δάκρυα
Τον περίμενα να τα πει όλα , απλά τον άκουσα, και συγκρατούσα ακόμη και τους συμπλεχτικούς συνδέσμους και τον ήχο της αναπνοής τους
Πλησιάζαμε σε στάση ταξί και
με ρωτά αν εγώ είμαι καλά
ψιθύρισα μια λέξη ή μάλλον δύο και τον ακούω να φωνάζει το περαστικό ταξί
γυρνά σε μένα και μου λέει πάρε το πρώτη εσύ που είσαι γυναίκα !!
ξαφνικά έγινα γυναίκα !!!!
καληνύχτησε ο ένας τον άλλον, ευχαρίστησε που τον άκουσα
μπήκα στο ταξί και θυμήθηκα οτι του είχα πει
είμαι συντρίμμι σήμερα .............
δεν το είχε ακούσει
Ενας κόμπος στο λαιμό μου λίγο μ ενόχλησε
Πώς κάποιος είναι μόνο αυτός ο ναυαγοσώστης ;;
Δεν μπορώ να το εξηγήσω
https://youtu.be/m4-_Gk76pCU?si=wozT-jafhX_ogyGB
____________________________________________________________
14 χρόνια έντασης
ατέλειωτες αγρύπνιες μελέτης
χιλιάδες ώρες γραφής
λεπτά και δευτερόλεπτα αμέτρητα να αλλάζουν οι ιδέες της επιβίωσης
καμία έχθρα δεν μέτρησα και την συγχωρούσα
και εδώ να, στο τίποτα
τα περάσματα ήταν φαντασία
οι αγώνες που δεν ήρθαν
εσυ που την αγάπη με ζυγαριά την μετρούσες
που τα θελες ολα
και σε τόσα χρόνια ένα όχι δικό μου το ζύγισες και βρήκες τα λόγια απάτη
εδώ , στα όρη, στο χάος του Θεού
εμπύρετη , πάντα εμπύρετη, αλέθω το τίποτα να αποστάξω το παν
.................ψάχνω τον καπνό
να φύγω να πάω απέναντι
αν ανατιναχτεί το έδαφος να ανατιναχτώ οπως θέλω
μόνη με αγκαλιά το χάος κι ένα τσιγάρο
Τρίτη γκρίζα και αληθινή
https://youtu.be/47W-0q_c3vU?si=IBiR3OtvaD4SkHIw
______________________________________________________________
ελάχιστοι βλέπουν την αλήθεια στο βάθος και ακόμη πιό ελάχιστοι παραμένουν άνθρωποι σα την συναντήσουν
είμαι αμετάπειστη
θα μείνω ο τελευταίος άνθρωπος στη γη
ως μισάνθρωπη δεν υπάρχω
___________________________________________________________________
Η μεγάλη ανήκεστος βλάβη της Πατριαρχίας
είναι που οδηγούν άνδρες την συζήτηση για μας τις γυναίκες
κι οταν αρθρώνει λέξη κάποια από εμάς
ούτε ακούγεται ουτε την παίρνουν υπ όψη τους
και αναγκάζουν την γυναίκα να αρθρώσει λέξεις σύμφωνα με τη δική τους συνθήκη
αλλιώς , καιάδας
η πατριαρχία όσο δεν υφίσταται αυτογνωσία στα φύλα
θα ζει και θα βασιλεύει
και μια αγέρωχη γυναίκα ταυτίζεται με ότι αποκρουστικό κουβαλά ο καθένας στην κεφαλή του
και κατακρίνεται με σφοδρότητα
η θα αναγκαστεί να περάσει από ιερά εξέταση ταυτοποίησης και της υπόστασής της
μέχρι ανασκολόπησης και των σπλάχνων της
_________________________________________________________________________
...............γιατί δεν παραιτούμαι από αυτή την φοβερή όπως εξελίχτηκε πλατφόρμα
το πείραμα μου να λέω αλήθειες
απέτυχε
ουτε ένας δεν πίστεψε οτι λέω αλήθειες
με συνέθλιψα με σκοπό να δω αν ένας που γράφει αυτό που είναι
μετατρέπεται σε καταλύτη και ο άλλος στρέφεται μέσα του να επαναλειτουργήσει
και τελικά οχι, ουτε ένας δεν τον πιστεύει
δεν έχω λόγο κανένα να συνυπάρχω
οτι είχα να πω για τον αγώνα (τέλος πάντων τον όποιο αγώνα) το χω πεί με πάμπολλους τρόπους
γιατί δε φεύγω;;
είναι ένα ερώτημα
που η απάντησή του με βαρύνει
____________________________________________________________________________
.........είναι που η αγάπη φτιάχνει όνειρα
απλά κι ανθρωπινα
έξω από τα συμβατά
με κυριώτερο
το σμίξιμο των ματιών
τα τόσα περιγραφικά από ταξείδια του νου
κάτι σαν τον αιθέρα
κι αυτα τα όνειρα δεν σβήνουν
αλλά σαν βουβές μικρές φλογίτσες στο νερό πνίγονται
το όνειρο αν δεν γίνει από την θέρμη και των δύο -ένα--
σβήνει
---------μια νεροποντή πέφτει αυτη την ώρα
και έχω πάντα το δίλημμα να σε σκεφτώ ή να γράψω για σένα
και τίποτε δεν είναι λυτρωτικό
είναι κι η νεροποντή που έρχεται ακάλεστη σα συμφορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου