Ο σημερινός καιρός στην θάλασσα
Παλμοί φυσιολογικοί
Σφυγμοί υπό έλεγχο
Υπέρταση με νηφάλια υπόταση κατά τόπους
Το δελτίο καιρού της Θάλασσας γράφεται παλμικά στο προσωπικό καρδιογράφημα του παρατηρητή
άκλιτον
____________________________________________________________________________________
Ενθάδε κείται (από το βιβλίο του Νάνου Βαλαωρίτη ΠΟΙΗΜΑΤΑ-2 – Η ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΗ ΜΟΥΣΑ 1963-1965)
Ενθάδε κείται η ιδέα που σχημάτισα για τον εαυτό μου
Και μια φωνή μου ψιθυρίζει να’ ρθω εδώ να μείνω
Στο
κοιμητήριο των καλών προθέσεων στον τάφο μιας ωραίας ελπίδας
Όπου θα καταθέσουνε στεφάνια οι ανθοδέσμες κι οι αυταπάτες
Ενθάδε κείται η ιδέα που είχα για τον εαυτό μου
Ολόκληρο ένα κεφάλαιο της ζωής μου είναι εδώ κλεισμένο
Όταν όλα πήγαιναν καλά κι ήτανε όλα ρόδινα
Μέσα στο βιβλίο που ήμουνα ο ίδιος, θύτης, θύμα κι αναγνώστης
Αλλά δεν ήρθε εγκαίρως ο εαυτός μου στο μέρος το καθορισμένο
Ίσως να σταμάτησε ένα ρολόι – κι ίσως αυτός που διάβαζε
Να πήδηξε μια σελίδα απ’ το βιβλίο και να τ’ άφησε
Ίσως ν’ άλλαξαν οι προφητείες και να σκοτείνιασαν οι οιωνοί-
Κι έμεινα με τη μετασχηματισμένη ιδέα του εαυτού μου
Και τώρα ενθάδε κείται ο θυρωρός της σκέψης μου της κεντρικής
Με τα’ αντικλείδι μου στου νου το χέρι ο κλέφτης
Κι ο παλιατζής των αποφάσεων μου
Ενθάδε κείται ωραία προκλητική η σελίδα
Η χαμένη από τον εαυτό μου – αλλά κανείς δεν έμαθε
Ποτέ το πώς και το γιατί να σκίστηκε από το βιβλίο
Με τέτοιον τρόπο οριστικό και μυστηριώδη κι άγνωστο.
________________________________________________________________
Όταν σκοτώνεται το όνειρο οι κορμοί των
δέντρων το μαζώχνουν, το πλένουν , το μοσχοβολάνε,
το απλώνουν στις ρίζες τους νεράκι
από άλλο τόπο, μακριά από τη γη αυτή
Τα δέντρα είναι αρχεία μνήμης, μνημεία
ανθρώπινης λαλιάς και κάματου
Γι αυτό όταν καίγονται τα δάση πονούν κι
αυτοί που τα φύλαξαν και ακούγονται τα σπαρακτικά των κλαδιών λόγια...
.....Εκεί που λούζονταν οι πέρδικες
διήγημα υπ εμού 2024
απόσπασμα
__________________________________________________________________________
---------Στον Ευρώτα ξανά στο ατίθασο
αλλά εκπάγλου ομορφιάς τοπίο !!!
Ο Αγησίλαος σκύβει, σκάβει με τα δάκτυλα
και βρίσκει ένα κομμάτι κρύσταλλο από σπασμένη κανάτα ή φρουτιέρα
Σκεύος από την οικογενειακή εστία
Μου έκανε νόημα να τρέξουμε σε ένα ανάχωμα ψηλό αρκετά, που θα το έλεγες
λοφίσκο
Αφού άνοιξε το πρόσωπο του με ευφρόσυνο
ενθουσιασμό, ήρθε η σειρά μου να δω τον τόπο
μέσα από την διάθλαση και την
αντανάκλαση του ήλιακου φωτός.
Αναπηδούσαν βλαστοί κληματόβεργες και κληματίδες,
ξεπηδούσαν από κορμούς δαιδαλώδεις,στεφανωμένες βέργες μ έλικες, αντένες του
ήλιου,από κοντά και οι ταξιανθίες οι παραμάνες των σταφυλιών.
Μέσα από το κρύσταλλο ξεπηδούσε μια έκρηξη
χρωμάτων και φλόγες αναμμένες με τον ήλιο να τυφλώνει τα αρώματα.
Κι αυτά παραζαλισμένα τρέχουν στον κάμπο
και την πεδιάδα και σκορπίζουν τις χάρες τους σαν νύμφες σε χορό κυκλικό.
........απόσπασμα από το διήγημα
εκεί που λούζονταν οι πέρδικες 2024
υπ εμού
______________________________________________
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου