Δυο άγγελοι κάθονται πάνω στους ώμους μου: ο άγγελος του γέλιου και ο άγγελος των δακρύων. Οι διαπληκτισμοί τους είναι η ζωή μου
Βασίλι Βασίλιεβιτς Ροζάνοφ
____________________________________________________________________________
Η θάλασσα, η ακτή, η οσμή
εσύ ένας κήπος
Η κάπνα, ο κουρνιαχτός, η στάχτη
εσύ ένας κτύπος
Αργησε βλέπεις κι ο απόπλους
ἀκλιτον
____________________________________________________
την μνήμη να ξέρεις, πώς
να την ξεθάψεις
με λεπτές των δακτύλων κινήσεις
σα να ανακαλύπτεις το σκήνωμα του ελευτερωτή
οταν το χιόνι που σε όργωσε
εχάθη σε κρύπτη, στις βαθιές γράνες
τη στιγμή που την καρδιά σου εχάραξε
τέτοια η μνήμη η ιερή
τραγούδια και μονόλογοι
είναι η χλωρή επιδερμίδα πριν ο χιονιάς φανεί
_άκλιτον
με λεπτές των δακτύλων κινήσεις
σα να ανακαλύπτεις το σκήνωμα του ελευτερωτή
οταν το χιόνι που σε όργωσε
εχάθη σε κρύπτη, στις βαθιές γράνες
τη στιγμή που την καρδιά σου εχάραξε
τέτοια η μνήμη η ιερή
τραγούδια και μονόλογοι
είναι η χλωρή επιδερμίδα πριν ο χιονιάς φανεί
_άκλιτον
__________________________________________________________________
νεροποντή
μετρώ τα πουλιά στον ορίζοντα
τα χάνω
τα μετρώ.χωρίς ορίζοντα ...
τα βρίσκω
κάτι σαν
εσένα
άκλιτον
______________________________________________________
Μιλώ γιατί μιλούν τα μάτια σου
Και δεν υπάρχει θάλασσα δεν υπάρχει χώρα
Όπου τα μάτια σου δε μιλούν, ---Γιώργος Σαραντάρης ---
______________________________________________________________________________
Πηγή: ΑΣτάικου
Ανάρτηση: ΑΣτάικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου