.....πίσω μου άφησα φωτιά και ισοπέδωση και τώρα πλησιάζω στις γλυκές ακτές της γλυκιάς μου Πατρίδας
στην Αργολίδα η θάλασσα υφάλμηρη αλλά τώρα η γενιά μου του Ναύπλιου θα κλάψει πικρά
μπροστά μου αναζητούσα εναν θαλάσσιο διάδρομο όπου και φουρτούνα να αντιμετώπιζα θα μπορούσα με ασφάλεια να τον πλεύσω
επέστρεφα μόνη με βοηθό έναν τραυματία Αργείο από την Τροία
αυτός μου κέρδισε τον θαυμασμό μια και γνώριζε του Ασκληπιού τα θαυματουργά
και έγιανε για να σωθώ κι εγώ
με πήρε το πηδάλιο αριστερά και καλά που ηταν ο Αριστόμαχος (το ονομά του) μαζί μου και πρόλαβε το επικίνδυνο χάσιμο της ισορροπίας
εγώ ο γραφέας Μυκηνών είχα χρέος να επιστρέψω και τα αμαρτήματα να φανερώσω
Αυτός ήταν ο λόγος που με απέδιωξε ο Ατρείδης έχοντας κατά νου τον βέβαιο θανατό μου
Τις σκέψεις μου διέκοψε ο Αριστόμαχος που όλη αυτή την ώρα ήταν στην κουπαστή γερμένος δοκιμάζοντας το είδος των νερών
______Είμαστε στης Πελοποννήσου ανοιχτά στα ανατολικά , αναφώνησε !
Ταράχτηκα από χαρά ................
Λογοτεχνία, Μυθοπλασία
____________________________________________________________________--
...και σαν τι ακριβώς περιμένουμε ;;
μα το ρήμα περιμένω είναι πλαστό στην ροή
δεν περιμένεις
ιππεύεις την ροή και σε εκβάλλει σ άλλους ωκεανούς
και η θέληση είναι όλη σου η ζωή
________________________________----------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου