Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, ο ζωγράφος του ’40
"ΕΤΣΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΜΕ ΤΟ 1940"
Ο καλλιτέχνης έφυγε για το αλβανικό μέτωπο το 1940 και μετά τον πόλεμο εξέθεσε τα όσα βίωσε μέσα από υδατογραφίες, σκίτσα και ελαιογραφίες
Αναμφίβολα ζωγράφος του ’40 μπορεί να θεωρηθεί μόνο ο Αλέξανδρος Αλεξανδράκης (1913-1968) μαθητής του Ουμβέρτου Αργυρού στη ζωγραφική και του Γιάννη Κεφαλληνού στη χαρακτική. Και αυτό όχι μόνο γιατί ζωγράφισε και σχεδίασε σκηνές από τον πόλεμο του 40, αλλά γιατί τον έζησε και μας δίνει τα ίδια τα εσωτερικά του βιώματα. Έτσι, ενώ στις άλλες περιπτώσεις τόσο για τον πόλεμο του ’40 όσο και άλλους πολέμους και συγκρούσεις οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν περισσότερο εξωτερικά τον πόλεμο -με λίγες εξαιρέσεις-, αυτός που στρατεύεται και βρίσκεται στο μέτωπο, ζει τις σκηνές που εικονίζει, μεταφέρει σε σχέδια και αργότερα σε ζωγραφική καθαρά βιωματικές τις εμπειρίες του, μεταφέρει όλο το εσωτερικό περιεχόμενο των συναντήσεών του. Και με το Λεύκωμα που εξέδωσε το 1968 με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Έτσι πολεμούσαμε το 1940-41» με 80 σχέδια και 22 ζωγραφικούς πίνακες μας επιτρέπει να πλησιάσουμε καλύτερα τον χαρακτήρα του πολέμου.
ΕΡΓΟ : η Πορεία με τον φαντάρο που προχωρεί τυφλωμένος σχεδόν από τη χιονοθύελλα
(ΣΗΜ Η βιωματική τέχνη αληθινά μετουσιώνεται)
__________________________________________________________________________________________________
Ο πατριώτης αυτοκινητιστής από το Δελβινάκι
Ο αυτοκινητιστής Κώστας Τσέλιος από το 1920 έως το 1940 έκανε το δρομολόγιο Ιωάννινα- Αργυρόκαστρο. Επιπλέον μετέφερε το γενικό ταχυδρομείο Ελλάδας -Αλβανίας.
Στον πόλεμο έχασε 7 αυτοκίνητα. Η ανιδιοτέλεια του και ο πατριωτισμός του προκαλούν μεγάλο θαυμασμό. Σε κάθε δρομολόγια στην Αλβανία, ειδικά την περίοδο που κατελήφθη από τους Ιταλούς, φρόντιζε να μάθει εκείνες τις πληροφορίες που θα ήταν χρήσιμες για την πατρίδα του.
Η σπουδαιότερη πληροφορία που προσέφερε ήταν, ότι οι Ιταλό ετοίμαζαν προβοκάτσια, δολιοφθορά, σε δική τους μονάδα μέσα στην Αλβανία, για να ενοχοποιήσουν τους Έλληνες και να δοθεί η αφορμή για την ιταλική εισβολή στην Ελλάδα, η οποία είχε αρχικά προγραμματιστεί για τον Ιούνιο του 1940
Με τις πληροφορίες του Κώστα Τσέλιου συνελήφθη ο συνεργάτης των Ιταλών, κατασχέθηκε εκρηκτικό υλικό με τις ενδείξεις ελληνικής προέλευσης που θα ενοχοποιούσε την Ελλάδα. Έτσι η ιταλική επίθεση αναβλήθηκε για τον Οκτώβριο δίνοντας την ευκαιρία στην Ελλάδα να ολοκληρώσει την πολεμικής προετοιμασία.
Για τον έλληνα πατριώτη, το Γενικό Επιτελείο Στρατού, αναφέρει μεταξύ άλλων: «Τόσον προ της καταλήψεως της Αλβανίας υπό των Ιταλών όσο και αρκετόν καιρό μετά αυτήν, προσέφερεν εις τον στρατόν πολύτιμας υπηρεσίας εκμεταλευθείσας επιμελώς υπό του το Γενικού Επιτελείου και της 8ης Μεραρχίας. Ούτος ουδέποτε εζήτησε να λάβει ουδεμίαν εκ των νόμιμων υλικών αμοιβών ως εδικαιούτο».
Δημήτρης Χαρισιάδης
Φωτογράφος του Επους του 40
__________________________________________________________________________
Η καμμένη φωτογραφία του Λάζαρου Ακερμανίδη (φωτογράφου στην πρώτη γραμμή του Επους του 40) απαθανατίζει τον κυκλικό χορό των Στρατιωτών στην πρώτη Νίκη της Μονάδας τους
Υπέροχη αιθερική Σπονδή στον Θεό!!!
------------------------
Ο πρώτος μαθητής θύμα του πολέμου
Το ξημέρωμα της 28ης Οκτώβρη οι εισβολείς προσβάλουν τα φυλάκια στην Κακκαβιά, την Καστάνιανη, το Αργυροχώρι και τους Δρυμάδες. Σύμφωνα με το στρατιωτικό σχεδιασμό, οι ελληνικές δυνάμεις υποχωρούν και συγκεντρώνονται στο Χάνι Δελβινακίου αρχικά και στην συνέχεια στο Καλπάκι. Ανατινάζονται οι γέφυρες του Γκόλα και των Αγίων, στον δρόμο Κακκαβιά -Καλπάκι. Οι εκρήξεις ακούγονταν σε όλα τα χωριά. Κάποιοι μαζί με τα ζώα τους, ακολουθούν τον ελληνικό στρατό. Οι περισσότεροι μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
Λίγα μόλις χιλιόμετρα από το φυλάκιο των Δρυμάδων στο Γυμνάσιο της Πωγωνιανής, βρίσκονταν 300 μαθητές, που ένιωθαν την ανάσα του εισβολέα.
Μαζί με τους καθηγητές τους, ακολουθούν πορεία διαφυγής μέσα από δάση. Τα ιταλικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν ανηλεώς την περιοχή. Μέσα από μονοπάτια, φτάνουν Δελβινάκι, κατόπιν Βήσσανη και στην συνέχεια Δολιανά. Όμως στα Δολιανά, βρέθηκαν σε ακόμη ένα βομβαρδισμό από τα ιταλικά αεροπλάνα. Εκεί σκοτώθηκε ο μαθητής Βλαστός από τα Σουδενά Ζαγορίου. Είναι το πρώτο θύμα μαθητής εκείνου του πολέμου.
Την ίδια μέρα, κάποιοι άμαχοι πήγαν να κρυφτούν στην σπηλιά της «Βέργως» στο Περιστέρι. Οι Ιταλοί θεώρησαν πως είναι έλληνες στρατιώτες και τους εκτέλεσαν. Ήταν οι πρώτοι άμαχοι θύματα του πολέμου.
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
______________________________________________________________________
____________________________________________________________________
Λόχος πεζικού, σκαπανείς!
ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ και ΤΙΜΗ !!!
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου