Σα να είναι καράβι της γραμμής
και να πλέει στο μαύρο
Στο βάθος σα να μου φαίνεται ένα φως
Το κρατά ένας ή πολλοί;;;
..........μάλλον ο αγέρας είναι
________________________________________________________________________________
2016
Φτωχύναμε για τα καλά
Λιγόστεψαν οι ιδέες μας, οι υπερασπιστικές λέξεις
Λες άλλα εσύ ,άλλα εγώ κι αν ρωτάει κανείς για το κοινό μας κινδυνεύει να θεωρηθεί λειψός
Εμείς εδώ μέσα ονειρευτήκαμε πολλές φορές
Θωρήσαμε τα πλήκτρα πολυβόλα
Κάποια στιγμή παγώσαμε.Παγώσαμε οταν αντιληφθήκαμε ότι δεν έχει καμία σημασία τι θα πούμε και πως θα το πούμε.
Σημασία έχει αν θα μας απαντήσουν και τί θα μας πούνε λέξη προς λέξη
Τότε θά χουμε κάτι να σταθμίσουμε και να ανασυνταχθούμε
Οτι μέχρι τώρα έχουν πει, τάχουν αναμεταξύ τους πει.
Εμείς .....είμαστε γι αυτούς κάτι σαν τη βροχή......κάτι τέτοιο περίπου
Η φτώχεια μας, βαραίνει τα Σαββατόβραδα περισσότερο.
Δεν έχουμε και το κοινό μας ..να ..ένα τραγουδάκι που να μας ακουμπάει όλους και να μας συγκινεί...
Αλλά θα ακούσω εγώ ...άλλα θα ακούσεις εσύ....
Ο ατομικός διαφωτισμένος δυτικός άνθρωπος στην Ανατολή δε μπορεί να υπάρξει
Δε μπορεί.Μόνο το πρόσωπό μας μπορεί να φωτιστεί.
Το σημειωματάκι είναι λίαν προσωπικό.
Δεν έχει σημασία αν αρέσει ή δεν αρέσει.
Απλώς εκτίθεται επειδή εμένα η έκθεση μου αρέσει.
Ως μέτρο και δικαιοσύνη μου αρέσει, απέναντι σε όλους εσάς, που τόσο καιρό συνομιλούμε.( 2016)
______________________________________________________________________
"πόση δύναμη έχεις να σηκώσουμε την σπασμένη στέγη;;"
" μπα ένας κόκκος πάχνης είμαι'
"δυνατό σε βρίσκω , πάμε"
_________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου