2013
Ενας Κόκορας και Ιστορίες γραμμένες στον ΗΣΑΠ
Κάποτε- (το 2013)-γράφτηκε ένα παραμύθι στην εφημερίδα
"Η Πόλη Ζει", με ήρωα ένα κοκόρι που το λήστεψαν στην Μουργκάνα της Ηπείρου παραμονές Χριστουγέννων με σκοπό την σφαγή του σε δείπνο στην περιοχή των Πατησίων
Στο τέλος σώθηκε.
Εαν ήταν υποψήφιος ΠΘ-ο κόκορας- τι θα μας συμβούλευε;;
θα έλεγε
"Ηθελα να σωθώ μόνον για να μπορώ να λαλώ" Το κοκόρι εν τω μεταξύ κλεισμένο σε ένα χαρτόκουτο καθημερινά στον ΗΣΑΠ
άκουγε και σφυγμομετρούσε -μέχρι την λήξη του-τα εξής παλαβά:
---------"τί είναι δίκαιος θάνατος και τί άδικος;;"
(βαγόνι γεμάτο με επιβάτες, σκυμμένους στις οθόνες και ρέοντα σιωπητήρια στα πλήκτρα------
μονολογούσε ο άνθρωπος ...........)
--------Άλλος: από μεσαία παπλώματα γίναμε ένα φτερό από πόδι χήνας
-------¨Ένας τρίτος:.... "μιλούσε φωναχτά άνθρωπος ΑΜΕΑ σε φίλο του
-------πες μου τον ορισμό του μεγάλου γκαντέμη
-------για πε ρε φίλε
-------εγώ, έπαθα εργατικό ατύχημα και η εταιρεία ήταν ήδη πτωχευμένη"
----'Ενας άλλος (με ταυτόχρονο ρεμβασμό τη στιγμή που περνούσε ο ΗΣΑΠ τον Αγιο Νικόλαο και μιλούσε στο κινητό)
"------έρχονται εκλογές βλέπεις.....
------τί εννοείς;; λέγε ρε....λέγε ρε , τρέμω"
Δυό ώριμες στον σταθμό Πευκάκια
" ----------φοβάσαι το μέλλον που έρχεται;;
----------όχι, φοβάμαι το σήμερα που λείπει"
(υπ εμού το 2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου