2041 (φαντασία)

...........2041, ο τόπος που αυθορμήτως δημιουργήθηκε από τους ανυπότακτους της κοινωνικής μηχανικής προερχόμενη από τους αντιανθρώπους

.........................

θέρος και πληροφορίες από το πεδίο του πληθυσμού της γης είναι δυσάρεστες

η δυσαρέσκεια οφείλεται στην μειωμένη αντίληψη των περισσοτέρων ότι υπόκεινται σ ένα 

συνεχές πείραμα 

ένα πείραμα που θα τους μετέτρεπε εύκολα σε ρόλο ινδικού χοιριδίου 

η διαδικασία της μετατροπής ήταν διαρκής σε χρόνους χίλιους με πολλαπλασιαστή το 10

τελευταία είχαν πετύχει οι δυνάστες ,ό,τι σχεδίαζαν και με συνενοχή των αγορασμένων επιστημόνων

αποφάσισαν να μετατρέψουν τον άνθρωπο σε πειραματόζωο εθελοντικά 

η φρίκη προήλθε απο την δωρισμένη δυνατότητα να εκποιείσαι αλλά τρελά και παθιασμένα να το δέχεσαι και να το θέλεις....

εμείς εδώ στο 2041 αυτοψυχοθεραπευόμενοι σχεδιάζουμε το ανθρώπινο μέλλον

είναι  ελεύθερη πορεία

πόρος-πόρος-πόντος --πορθμείο--βίου πόρος , το ρεύμα της ζωής

ο πόρος του δέρματός σου , εξέδρα του ουρανού

.............

(απόσπασμα)

```~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

..............στην έξοδο μας ακολούθησε ο Eduard Weston , παλιός φωτογράφος με πολλές διαμαρτυρίες εναντίον της ΑΙ και της πλαστὀτητας

πριν έρθει είχε φωτογραφήσει τις βραχογραφίες του Αιγαιακού Αρχιπελάγους 

ο Eduard ηταν ο εμπνευστής της δημιουργίας ειδικών τρόπων καλλιέργειας  λαχανικών

...............όσο ζούσαμε είμαστε αναγκασμένοι να καλλιεργούμε

(απόσπασμα )

`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Να μου γράφεις ...ακούς;;

Να μου γράφεις με απόγνωση και να διαβάζω με απελπισία

Να μου γράφεις την ώρα που ψήνεις τον καφέ μ'  να μολύβι πάνω στην χαρτοπετσέτα

Να μου γράφεις σαν αέρας που τρεμοπαίζει το ζεμπερέκι της παλιάς εξώπορτας

Να σημειώνεις έστω και δύο λέξεις
Και μία να ναι, εγώ θα καταλάβω
Και αν δεν προλάβεις γράψε την συλλάβη και μπροστά μου θα απλώθεί σαν άνοιξη η ωραία σου φωνή

Να μου γράφεις την ώρα που φυσομανά και εσύ τρέχεις να μαζέψεις τα χόρτα της στέγης  που διάλεξες να περνάς αυτές τις ώρες

Εστω να φωνάζεις αν χαθεί το μολύβι

κι άλλο δεν μπορείς να κρατάς 

Να μου γράφεις 

θα απαντώ σαν όραμα

σαν κάτι που υπήρξε 

ή και πάλι δεν υπήρξε

Εσύ πάντως να μου γράφεις

Σ όλο το χάος  ο κτύπος της καρδιάς σου είναι όλη μου η πατρίδα

Είναι ότι έχει σωθεί στα σπλάχνα μου

(άκλιτον)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Φωτό Eduard Weston

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου