ΑΛΦΑ

ενα κλικ λίγο αριστερά και κάτι ελάχιστο δεξιά 

και ο χρόνος εξεχόντρισε 

τονε κατάπιε ο δράκοντας ο θαλασσινός

αυτόν που στην σκιά του εαυτού μας νηονειρευόμενοι αμολύσαμε το γράφημα μιας σκέψης

άσκεπτης

μιάς καρδιάς άκαρδης

μιας ωραιότητας νηωραίας 

μιας ψυχής άψυχης

την σήκωσα στα χείλη την ψυχή μου 

ο λόγος μου ο λόγος μου 

η φωνή μου η φωνή μου

πάλεα με τα θεριά τα πελαγίσια 

φως φως να αναστηθεί

λόγχες τοξωτα βέλη  ως απινιδωτές  

σ ένα καράβι που μόνο το μέσα μας μπορεί να δει

να.....σαν αυτό που οι μηχανές δεν αγκομαχούν 

και ο ναύκληρος ο ορφανός ,παιδί στοργικό 

να προφτάσω 

τώρα που ο χρόνος θρυμμάτισε την στέγη του ουρανού 

τώρα που οι ανθρωποι έγιναν άλλοι 

και εδώ που είμαι η ψυχή  ήσπαιρε 

και τωρα ένα με κυβερνούσε στο νου και στα λογικά 

να την σώσω , να την σώσω μέσα στο φως 

ενός πλοίου ή ενός ολμοφόρου με μπομπάρδες γυαλισμένες στη λίθινη δυναμιτισμένη προβλήτα

με ηλιακά κάθετα όπλα  

Χρονολόγιο 15//9//2025

`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου