Ερειπιώδης κατοικία στο Βαλτέτσι Αρκαδίας και η μηχανή της
"Κοινής Γνώμης" άρθρο από την Κοσμοϊδιογλωσσία
(σκάβοντας για την σκοπούμενη προέλευση του ιστορικού ψεύδους με σκοπό την αλλοίωση των λαών)
Η ανύπαρκτη "κοινή γνώμη"
Η ανύπαρκτη «κοινή γνώμη» -αυτή η εφεύρεση του Μπένθαμ- έχει μεταλλαχθεί σε ένα εργαλείο -άσκησης και νομιμοποίησης- πολιτικής, κυρίως εξωτερικής. Η «κοινή γνώμη» δεν είναι γνώμη, αλλά μια τεχνικώς κατασκευαζόμενη ιδεολογία που κατασκευάζεται πάντα «εκ των άνω» (κλασικό παράδειγμα αποτελεί η έκφραση «ευρωπαϊκός πολιτισμός» ή «ευρωπαϊκές αξίες» που αποτελεί ένα ιδεολογικό σύνθημα στα πλαίσια της «κοινής γνώμης», καθώς ο Σικελός, η Σκωτσέζα και ο Ανδαλουσιανός, ο Φιλανδός, ο Έλληνας και η Βελγίδα έχουν εξόχως διαφορετικές παραδοχές για τις «αξίες» και τον «πολιτισμό». Επίσης η «Ευρώπη» είναι ένα όργανο λειτουργίας της «κοινής γνώμης». Υπάρχουν πολλές «Ευρώπες», όχι μια). Η «κοινή γνώμη» μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για την εδραίωση κλειστότητας όσο και για την εδραίωση ανοιχτότητας, τόσο για την διαμόρφωση εσωτερικής όσο και εξωτερικής ιδεολογίας. Ο μηχανισμός της «κοινής γνώμης» ουσιαστικά είναι απλός: μεταβάλλει την ιστορία σε πολιτικά συνθήματα και αόριστες φρασεολογίες που οδηγούν στον έλεγχο και στην διαμόρφωση των περιεχομένων των συνειδήσεων (δεν είναι τυχαίο που οι «ιστορικές αναδρομές» -ακόμα και οι πρόσφατες- ή η «ιστορική γνώση» είναι «παρωχημένες» στα πλαίσια της «κοινής γνώμης»).
από την "κοσμοϊδιογλωσσία"
οικία στο Βαλτέτσι Αρκαδίας.
"Κοινής Γνώμης" άρθρο από την Κοσμοϊδιογλωσσία
(σκάβοντας για την σκοπούμενη προέλευση του ιστορικού ψεύδους με σκοπό την αλλοίωση των λαών)
Η ανύπαρκτη "κοινή γνώμη"
Η ανύπαρκτη «κοινή γνώμη» -αυτή η εφεύρεση του Μπένθαμ- έχει μεταλλαχθεί σε ένα εργαλείο -άσκησης και νομιμοποίησης- πολιτικής, κυρίως εξωτερικής. Η «κοινή γνώμη» δεν είναι γνώμη, αλλά μια τεχνικώς κατασκευαζόμενη ιδεολογία που κατασκευάζεται πάντα «εκ των άνω» (κλασικό παράδειγμα αποτελεί η έκφραση «ευρωπαϊκός πολιτισμός» ή «ευρωπαϊκές αξίες» που αποτελεί ένα ιδεολογικό σύνθημα στα πλαίσια της «κοινής γνώμης», καθώς ο Σικελός, η Σκωτσέζα και ο Ανδαλουσιανός, ο Φιλανδός, ο Έλληνας και η Βελγίδα έχουν εξόχως διαφορετικές παραδοχές για τις «αξίες» και τον «πολιτισμό». Επίσης η «Ευρώπη» είναι ένα όργανο λειτουργίας της «κοινής γνώμης». Υπάρχουν πολλές «Ευρώπες», όχι μια). Η «κοινή γνώμη» μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για την εδραίωση κλειστότητας όσο και για την εδραίωση ανοιχτότητας, τόσο για την διαμόρφωση εσωτερικής όσο και εξωτερικής ιδεολογίας. Ο μηχανισμός της «κοινής γνώμης» ουσιαστικά είναι απλός: μεταβάλλει την ιστορία σε πολιτικά συνθήματα και αόριστες φρασεολογίες που οδηγούν στον έλεγχο και στην διαμόρφωση των περιεχομένων των συνειδήσεων (δεν είναι τυχαίο που οι «ιστορικές αναδρομές» -ακόμα και οι πρόσφατες- ή η «ιστορική γνώση» είναι «παρωχημένες» στα πλαίσια της «κοινής γνώμης»).
από την "κοσμοϊδιογλωσσία"
οικία στο Βαλτέτσι Αρκαδίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου