ΑΛΦΑ----ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

Οι Αθάνατοι προστατεύουν την πυρφόρα ελληνική ψυχή!!!!

Η Θεσσαλονίκη και η Μακεδονία αποτελούν τα ισχυρά της  Ελλάδας Τείχη 

Και αυτά τα Οχυρά κανείς δεν μπορεί να τα νικήσει !!!

Α----

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΑΛΦΑ----Ᾱνασκόπηση

(Παλαιότερο στο μακρινό 2020)

Συντομο Χρονικό---(απόσπ από το κείμενο Σεπτεμβρίου για την εφημερίδα ''Η Πόλη ΖΕΙ")---

Οσοι σωθούν θα γράψουν τις επόμενες μεγάλες ραψωδίες
Κάτι σαν την Ιλιάδα και Οδύσσεια --μέρος 2ον---
Ο μελλοντικός Όμηρος θα συγγράψει από την αρχή ραψωδίες με κεντρικό θέμα "καλό να σωθείς, αλλά θα πρέπει το σώσιμο να ξέρεις τι να το κάνεις"
.................................Αιθρία στην Αθήνα και αρχίζει να μην πολυενδιαφέρει η κατάσταση καιρού μια και η κατάσταση των πραγμάτων ξεπερνά την εγκατεστημένη συναίσθηση των τελευταίων χιλιάδων ετών
................................Ο μεγάλος όγκος των διανοουμένων όλο και συμμαζεύει το νοητικό εκτόπισμά του όσο οι μεγάλες μάχες ανάβουν σε εσωτερικά πεδία
Επομένως η αυτοανάφλεξη δεν τους συμφέρει
Οσοι είναι όντως διανοούμενοι αφήνουν ελεύθερα την πνευματικότητά τους να σμίξει με τον άλλον με τον κάθε άνθρωπο που βιώνει το σημερινό χάος με μόνη χαρά το συλλογικό του εαυτό
Αυτού του είδους όμως τα απλώματα και σκιρτήματα αποβάλλουν τις ατομικές βλέψεις και τους προσωπικούς στενόκαρδους, υπολογισμούς
...............................Ο μεγάλος όγκος των πολιτικών έχει αυτοκαταργηθεί αλλά δεν το ξέρει
..............................Ο λαός ..ω..! ο λαός .......αγωνίζεται για όσα δεν είναι ο όντως αγώνας
Τραύμα στην Οικουμένη και η πληγή χάσκει αιμάσσουσα
Η Ανθρωπότητα αποφάσισε να θυσιάσει τα παιδιά της
Πλήθος οι ειδικόι της κατάφασης, ολο και πλησιάζουν την κλασική μορφή των Δημίων
............................Μαζεύω τον χρόνο σαν ρόγες σταφυλιού απλωμένες σε μια κληματαριά μαζί με όσο όνειρα έκανε ο άνθρωπος από την εποχή των Κυκλάδων μέχρι σήμερα
Ισως μόνο ο Θεός σαλέψει
Η τραυματική αθεράπευτη μοναξιά ενός ανθρώπου είναι ο ενταφιασμός της μνήμης και η απάρνηση του αυτονόητου που είναι ο παλμός στην ύπαρξη ενός παιδιού
.........................Στην χώρα μου στρατεύματα την χαρακώνουν με άλλα ενδύματα και άλλου είδους εξαρτύσεις
Οτι άφησε πίσω του ο Περσέας το ρίχνουν στις φλόγες
και δεν βλέπουν την φρανκεστανική αναβίωση των τεράτων

ΑΣ Σεπτέμβριος 2020
_____________________________
φωτό Κατρίν Ντενέβ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το 2023

Δεν με ενδιαφέρει αν το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι
Στον λόγο μου δεν με ενδιαφέρει

Από την στιγμἠ που αποφασίζουν μπόνους για όσους καταγγέλλουν την φοροδιαφυγή , δλδ για τους ρουφιάνους
ΔΕΝ υπάρχουμε

Εχει δίκιο ο Παναγιώτης Τραϊανού
που έχει πει εδώ και μέρες :

Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος …ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!
Τώρα βλέπουμε τη «Γιάλτα» του!!!
Τώρα οι νικητές τακτοποιούν την επόμενη «ημέρα»!!!
Η Νέα Τάξη παίρνει σχήμα και μορφή!!!

Δεν χωράω σ αυτήν την εταιρεία που κατάντησαν την πατρίδα μου οι αχρείοι

Σκυλιά ανήμερα χορεύουν λυσσασμένα στις πλάτες των ελλήνων και αυτών που αρνούνται την υποδούλωση και την σκύλευση των πάντων

Η Νεα Γιάλτα είναι ψηφιακή φυλακή
και τα παιδιά προς κατανάλωση και βίδες

Δεν με ενδιαφέρει αν πολλοί δεν το καταλαβαίνουν
Προφανώς πορεύονται ήδη μετανθρωπιστικά

`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΕΝΤΑΥΘΑ

ΕΝΤΑΥΘΑ

Αν επιστρέψω ζωντανός με τις αισθήσεις μου όλες,
θα θυμούμαι την μοιρασιά της αγωνίας , του φόβου, της αντάρας
σαν ένα καρβέλι ψωμιού ολοστρόγγυλου, ζυμωμένου από τις μανάδες μας
Θα δακρύζω πάντα από την αχλύ της κοινής μας αγάπης σα σκέπαστρο του ουρανού και ευχή του Θεού
Θα κλαίω για τους νεκρούς μας
Θα γελώ με τα χωρατά των ζώντων

Θα θυμάμαι ενα καρφωμένο- ξερόκλαδο-ξωκλήσι στα γκρεμά σα το δικό μας σπίτι που περιμένει να αχνίσει με την ζέστα της επιστροφής

Αν δεν επιστρέψω ζωντανός
θα θυμάμαι το ψύχος και το χιόνι
θα θυμάμαι τον όρκο και το χρέος
θα σκορπίσω με ένταση όλο αυτό το αλησμόνητο
όλο το σύνορο μπηγμένο και πλεγμένο με θάλπος
Μόλις τότε δίχως αισθήσεις θα αντιληφθώ, ότι, όλοι εμείς υποφέραμε από μια ανεξάντλητη κι ατελεύτητη Αγάπη
(απόσπασμα από το ΕΝΤΑΥΘΑ)
υπ εμού

``````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΑΛΦΑ----ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

Πενθώ βαρύτατα...........

Η φωτό απαθανατίζει την έσχατη γενιά των ανδρειωμένων ελλήνων 

Αντίστιξη προφανώς με την έσχατη μαθητική παρέλαση στην Αθήνα σήμερα

Οπου 

Η λεωφόρος είχε περιορίσει τους γονείς με φράχτη από κάγκελα 

και η αστυνομία έζωνε το πεζοδρόμιο έξω από τον φράχτη με στραμμένο πρόσωπο 

στους ελάχιστους γονείς

Και γιατί ελάχιστους ;; 

Επειδή η προϋπόθεση να παρελάσει μια τάξη του δημοτικού ήταν η υψηλή βαθμολογία

Επομένως από κάθε δημοτικό συμμετείχαν ελάχιστοι μαθητές 

Αυτός ο όρος ίσχυε και για την ανώτερη βαθμίδα 

Επομένως παρήλασαν λίγοι μαθητές και οι αντίστοιχοι γονείς ήταν επίσης λίγοι.

Σιδερόφρακτη η fast truck παρέλαση 

Οι μπάντες όπου στο τέλος παρήλασαν παιάνιζαν μουσικές άσχετες

Λίγο ακόμη και θα ακούγονταν ο Γ Βογιατζής και η Τζένη Βάνου 

Το άσμα <Μακεδονία ξακουστή> ξανα πέρασε στην παρανομία

Οι γονείς λοιπόν φωτογράφιζαν τα παιδάκια 

Τα παιδάκια έλαμπαν στην μόνη αλήθεια που σημειώθηκε 

Η αλήθεια είναι οτι καμάρωναν για την ελλάδα 

Αλλά εγώ ταράχτηκα 

..............................

Είδα μια τελετή με τίτλους τέλους

Οι σημαιοφόροι θα παραδώσουν την σημαία όπου νά ναι σε αλλόφυλους

Μια μάνα μας έλεγε οτι έδωσαν σ ένα σχολείο καλλιτεχνικών σπουδών επαίνους όπου δεν είχαν τυπωθεί --είπαν--και βρέθηκαν πεταμένοι οι έπαινοι σε απορριματοφόρα

Οι μικροί μαθητές ξέσπασαν σε γέλια και γιουχάριζαν για το υβριστικό στο πρόσωπό τους περιστατικό

Καμία χαρά και συγκίνηση από τους έγκλειστους γονείς μια και υποσυνείδητα αιστάνθηκαν συλλήψεις άτυπες

Η Πατρίδα και τυπικά έπεσε

Να σώσουμε τα παιδιά 

Ο σώζων εαυτώ σωθήτω αποτελεί τον υλιστικό βούρκο των τοκογλύφων 

Πατέρα σχώρα μας 

Οπου νά ναι θα δοθούν ολα τα κλειδιά της πατρίδας

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Κρεμασμένες μέρες στον κοπτήρα του καρχαρία 

Το μάτι καμμένο και από σουβλί ματωμένο 

Ενα κοτσύφι αλλαξε πορεία 

Δεν πέταξε στον ουρανό της Αθήνας 

Είδε λέει καπνούς και άκουγε αντάρα 

Μα , καημένο μου πουλάκι, κάπου αλλού αυτά τα είδες 

Ισως κουβαλάς την θύμηση της Τροίας 

Εδώ εμείς δεν υπάρχουμε

Και εγώ που σου απαντάω και σου γράφω 

εἰναι λόγω τρέλας , επειδή επιμένω οτι δεν έχουν χαθεί τα παιδιά 

εμείς χαθήκαμε 

χρονολόγιο 28//10//2025

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η διαδικασία διαλόγου έχει καταρρεύσει

οπότε τα γιούχα είναι λογικά 

ας μιλήσουμε λοιπόν για την κοσμογονία 

καθώς και για όσους συγκράτησαν τα λογικά τους 

στις κοσμογονικές καταστροφές 

κάθε άλλη κουβέντα εκπίπτει 

ο λόγος διαπερνά τον Λόγον

ως σπάθη φωτός με πυρ που επιφέρει την κοσμική ισορροπία 

Α----

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΑΛΦΑ----ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ

...........ο ανώνυμος αγωνιστής του 21 που δεν εξαργύρωσε το έπος του
και ο ανώνυμος της Πίνδου δημιούργησαν έναν ολόχρυσο ποταμό στις ανθρώπινες αρτηρίες ...........

άκλιτον
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΝΤΑΥΘΑ 
(οΠόλεμος)
ΕΝΤΑΥΘΑ, Εγώ ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

"Το "όχι" στον εχθρό ήταν OXI στον χάρο
κι ας πέθαινα , κι ας σκοτωνόμουν, κι ας μέ βρισκε η σφαίρα κατάστηθα...........
ΟΧΙ εγώ είχα ουρλιάξει
Εκείνο το "όχι" ήταν "ναι" σε μένα
στα βάθη μου, στα εσωτερικά μου
Ουτε ήρωας , μήτε γενναίος , ένας κτύπος άγριος η άρνηση να γίνω σκλάβος

Η ανάβαση στα βουνά, ήταν μια άνοδος σε μένα τον ίδιο

................Μη με ρωτάς πώς ήταν, με τον εχθρό να τον γροικάς στο σκοτάδι
Να πιάνεις του τουφεκιού την κάννη και να θωρείς ουρανό το ξημέρωμα.

Το ΟΧΙ , βροχή σε πελάγη, που σε θεραπεύει
Βγαίνεις απέναντι, σταγόνα θαλασσινή ή χαλίκι
ή παλιά αρχαία φλέβα από λάβα

Στα ΟΧΙ σου βαρούν σωστούς τους χρόνους , τα μηνίγγια...

Εγώ ο ταπεινός των ουρανών Δημοσθένης-Δημήτριος έφιαξα την ζωή μου μέσα από τα Οχι
σε ότι με ακύρωνε και μου μαύριζε την δική μου ελάχιστη καρδιά
Με την καρδιά μου γεννήθηκα και χωρίς να την προδώσω αποζητούσα να αποθάνω

Γενικά ήμουν και στον Πόλεμο ευχαριστημένος
Και εκεί-βλέπεις- ανακάτεβα το τοπίο με όνειρα με θλίψεις με χαρές και ακόμη και μια τσουκνίδα ερχόταν και γινόταν πρωταγωνίστρια ...τυλιγόμουν τα βράδια με την χλάινη και την ονομάτιζα το αρχαίο μου σκουτάρι .....
...............................................
απόσπ από το "ενταύθα" ΑΣ 
....................................................................

ΕΝΤΑΥΘΑ 
(ο Πόλεμος)
"Αδελφέ μου
Χθες μετακινηθήκαμε.Ήρθαν νέες εντολές.
Εμένα μου είχαν δώσει μουλάρι και πήγαινα καβάλα.
Οι περισσότεροι πεζοπορούσαν.
Ο κόπος ήταν μεγάλος.Δεν βαρυγκομούσαν ..αλλά εγώ τους
έβλεπα.
Ντράπηκα και ξεπέζεψα ..Καμώθηκα τον αμέριμνο με αντοχή ....στη σούδα στον βαθύ χάντακα δίπλα...
Μετ ολίγο ,συνέβη το εξής συγκινητικό...
Ορμάει ο δεκανέας Φώτης (είχε περάσει βαρύ αναπνευστικό και ευτυχώς έβαινε καλώς) και ταρακουνώντας με με ανέβασε καβάλα στο μουλάρι..φωνάζοντας...
"¨η πας καβάλα γιατρέ ή σε κουβαλώ στην πλάτη μονάχος και μου γιανες τον πνεύμονα και δεν κάνει ναχω πολύ βάρος"
Υπάκουσα και έμεινα ταπεινός καβαλάρης στην υπόλοιπη διαδρομή
Ομως Γιάννο μου , αδελφέ μου,το περιστατικό ήταν αξίωμα μεγάλο και ηθικό δια εμέ..
Έκλαψα ...αλλά δεν το έδειξα.....

σε φιλώ αδελφέ
μέχρι να βρεθούμε θά χουμε κι οι δυό περάσει ξανά το σκολείο.."

`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΝΤΑΥΘΑ
(ο Πόλεμος)
"Αδελφέ μου
Μόλις φτάσαμε η χαρά μου ήταν μεγάλη
Επιτέλους θα είμαι χρήσιμος στα αδέλφια μας που αγωνίζονται με την καρδιά και την ψυχή για την ελευτερία όλων μας...
Φοβούμαι λίγο , αλλά το έργο που πρέπει να φέρουμε εις πέρας μου δίνει ενθουσιασμό και έτσι ο φόβος γίνεται μηδαμινός και στο τέλος καταντάει αστείος..
Μου πε ένας φαντάρος ψυχωμένος...άκου τι μου είπε και μου άρεσε
"..γιατρέ ...στο χάρο ορμάμε σαν χαμός εμείς οι ίδιοι εναντίον του χαμού.."
Στο γράφω για να το κρατήσουμε κι οι δυό στο νου μας...!

σε φιλώ
ο αδελφός σου "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΝΤΑΥΘΑ 
(ο ΠΟΛΕΜΟΣ)
"Αδελφέ μου
Τις νύχτες αγωνιώ και μάτι δεν κλείνω

Κάθε βράδυ παρακαλώ τον θεό να μην έχουμε τραυματίες
ή ....επίσης τον ξαναπαρακαλώ ---επικουρικά---να έχουμε τέτοιους
τραυματίες που να τους κάνουμε όλους καλά...

Τα παγωμένα πόδια με κάνουν και υποφέρω

Να γράφω άλλη λέξη δεν μπορώ
σε φιλώ
να προσέχεις 
Ο αδελφός σου Δημοσθένης
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΕΝΤΑΥΘΑ  ΠΡΟΣ ΕΝΤΑΥΘΑ
από το σημερινό μέτωπο των ανθρώπων εν Ελλάδι με την μεγάλη ελπίδα η επιστολή να διαβαστεί στα δικά σας Σύμπαντα 
Αγαπημένε μου Πατέρα 
Εδώ ο πόλεμος έχει υποστεί ρετούς με αποτέλεσμα να θεωρείται ο χάρος ιδιωτικό χρέος 
και επομένως αργά και εξαντλητικά να καλείται προς εκτέλεση  οποιος καταγράφεται 
από τους αλγορίθμους χρεώστης και δεν συναγελάζεται με το καθεστώς
Υποθέτω οτι εσύ ξέφυγες και εύρισκες μέσα στον χαμό με ελπίδα κάποια χαρά 
επειδή ο σκοπός σου ήταν ιερός 
ήταν ιερός για να σωθούν οι στρατιώτες και εσύ με την συνείδηση καθαρό νερό 
να χεις στο νου σου οτι σκοτωνόμαστε αλλά θα ελευθερωθούμε
Ομως, σήμερα η κατάθεση οτι σκοτωνόμαστε και μία είναι η χρεία, να ναι η Ελευθερία ,
δεν ακούγεται μήτε κατανοείται 
Με αποτέλεσμα το μέτωπο του πολέμου να το φτιασιδώνουν, να το αλλάζουν
να το μασκαρεύουν και να καλούν ακατανόητους που υποδέχονται με χαριεντισμούς τον 
εχθρό και με τύμπανα και ήχους δείχνουν εμάς ως εχθρούς 
Αυτό που έλεγες εσύ και οι ομοίοι σου 
οτι ο ανδρείος γίνεται ανδρείος οπλίτης οταν εισβάλλουν εχθροί 
με σκοπό  να χαλάσουν και να πάρουν εδάφη --ιερά και όσια --γυναικόπαίδα και 
ηλικιωμένους  και να μεταβάλλουν σε ερείπια τα γεννήματα του δικού μας μόχθου 
αλλιώς μήτε Θεό ούτε Πατρίδα μήτε Αγάπη έχει ο άνθρωπος 
ολο αυτό που απλώνεται στα πέρατα του νου και της ψυχής της οικουμένης 
έχει καταληστευτεί και γκρεμιστεί ως ιδέα 
Αγαπημένε μου Πατέρα 
Μέτωπο είναι η ψυχή μας 
Πολυβολεία τα σπλάχνα μας 
Και βγαίνουμε στ αγνάντι  χωρίς σκουτιά 
παρά μια ρίγα ασθενικού ήλιου 
μια και το φως και ο έλληνας έχουν στενή σχέση 
Με σέβας Αγάπη και Ευγνωμοσύνη 
Νίνα 
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Σχόλια

Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη

Γίνετε ο πρώτος που θα προσθέσει κάποιο σχόλιο.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου