Ο άνθρωπος ο κάθε άνθρωπος μόνος του μάχεται για την ανθρωπιά του.
Αυτό είναι σπλαχνικό, βαθύ και αδιαπραγμάτευτο.
Και δεν έχει να κάνει με γνώσεις πολλές οπότε να συγκλονιστεί
Αν ήταν αυτή η ανθρώπινη δομή, δλδ να διδάσκεται για παράδειγμα
τί είναι ο έρωτας και από τι βαθειά φυλλοκάρδια (ωϊμέ ) εγώ σ αγαπώ
τώρα η ανθρωπότητα θα είχε 10 ανθρώπους από έναν ή δύο σε κάθε ήπειρο.
Ως φαίνεται το στριπ τηζ της ψυχής καλά κρατεί αλλά δεν μπαίνει κανείς
στην γύμνια της ψυχής
Εκεί κατοικεί ο φόβος Η φρίκη του φόβου
Μα καλά δεν είναι φυσιολογικό θα μου πείτε;;;
Οχι δεν είναι φυσικό
Είναι χειρουργείο σκοτεινό
Οταν τα πάντα γύρω σου γκρεμίζονται η ζωή σου κυνηγά στον γκρεμό τον χάρο
Και μάλιστα νηφάλια και δίχως την παραμικρή βλακεία
`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ανδρέας Κάλβος
Δεν με θαμβώνει πάθος
κανένα· εγώ την λύραν
κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι
σιμά εις του μνήματός μου
τ' ανοικτόν στόμα
Δεν με θαμβώνει πάθος
κανένα· εγώ την λύραν
κτυπάω, και ολόρθος στέκομαι
σιμά εις του μνήματός μου
τ' ανοικτόν στόμα
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Μετά την καταστροφή της φυσιολογικής τροφής
τα πάντα θα έχουν τελειώσει
Ακόμη κινήματα και ότι άλλο δεν καταγγέλλουν τον φρικτό σχεδιασμό
Το θέατρο είναι άδειο και η μέθεξη χαρίστηκε στα μπιχλιμπίδια της τεχνολογίας
στην λατρεία της ΤΝ
Καλά ένας δεν έχει αναρωτηθεί οτι η ΤΝ είναι μηχάνημα και οτι του δώσεις αυτό θα βγάλει;;
Οταν συντελεσθεί η επεξεργάσια ενός τρομερού συλλογισμού που θα λέει
--πόσους ακόμη έχουμε ---πόσους που μιλάνε ακόμη και καταγγέλλουν ως άνθρωποι--και σε πόσο
χρόνο η ωραία ελλάς θα μεταβληθεί σε χώρο οργίων και πλήρους απάλειψης των περασμένων;;
κλικ κλικ κλικ απάντηση :τόσο
Done !
Αλλά και η καταγγελία από την άλλη πλευρά
Είστε αυτό και τούτο και δεν είστε οτι λέτε οτι είστε
Αν η καταγγελία μεταβλήθεί σε Σπάθη Δικαίου και κάποιοι την σηκώσουν
στην στίλβη στο ιερό Φως, τότε οι απάνθρωποι θα εξαερωθούν δια Λόγου
Μία καταγγελία διαρκής και Άνωθεν.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Αθήνα και πάντα βρέχει
Τόσο που ακόμη και το θέρος πνιγμένο στην βροχή θα έρθει
Οτι γράφεται ως χρονολόγιο έχει γεύση φαρμάκι
αλλά μαζί και μπαρούτι
Ο συνδυασμός λυτρώνει !
Photography by Josef Sudek (Czech photographer, 17 March 1896 – 15 September 1976)
On the Windowsill of My Studio, 1944
On the Windowsill of My Studio, 1944
rain ...rain ...oh my love rain~
οταν οι αλήθειες βομβαρδίσουν την αγαπημένη Ελλάδα
(σφαίρες αυτή τη στιγμή...κλείνω...ακάλυπτος ...κλείνω...πάντα στις 12 και 1 δεύτερο ..πάντα)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου