Βασίλης Καραποστόλης
(καθηγητής Πολιτισμού και Επικοινωνίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών)
- Στο δυτικό πολιτισμό ο άνθρωπος έγινε «δούλος του δούλου του», δηλαδή του χρήματος. Αυτό σημαίνει ότι υποτάχθηκε σε μια κατάσταση που διαρκώς αναβάλλει τη ζωή, γιατί ουσιαστικά το χρήμα δεν είναι άλλο από μια «υπόσχεση»: περικλείει μέσα του δυνατότητες για απολαύσεις, για δύναμη. Ωστόσο, αυτές οι δυνατότητες καταλήγουν συχνά να γίνονται αυτοσκοπός. Επιθυμεί κανείς όλο και περισσότερο χρήμα για να έχει όλο και περισσότερες δυνατότητες -και στο τέλος ξεχνάει να ζήσει. Στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, οι άνθρωποι, αν και αγαπούσαν πολύ περισσότερο τη ζωή απ' ό,τι στο Βορρά, δεν μπορούσαν πια να φανερώσουν την αγάπη τους παρά μόνο μέσω του χρήματος. Γι' αυτό έπεσαν με τα μούτρα στην κατανάλωση. Νόμιζαν ότι θα «ζήσουν» πιο πολύ, πιο έντονα. Στην πραγματικότητα, όμως, έχαναν την κυριαρχία τους πάνω στα πράγματα κι αυτό τους έθιγε, τους μείωνε κατά βάθος. Προσπάθησαν να βάλουν κάτι από το «είμαι» μέσα στο «έχω», και απέτυχαν. Και για να σκεπάσουν την αποτυχία τους, κατανάλωναν όλο και πιο πολύ, παίρνοντας δανεικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου