Η καταιγιστική στιγμή

Η καταιγιστική στιγμή που προκύπτει εξαίφνης


Κρήτη, Κορινθιακός, Ταίναρο, Ιτέα, Αθως !!

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Το Δίκαιον

Ο αληθινός δικαστής εμφανίζεται ανεπάντεχα

προηγούνται τα σημεία

τα υλικά προσαρμόζονται στην θέληση του δίκιου

ακόμη και τα δέντρα αλλάζουν συμπεριφορά

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΚΥΘΗΡΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1930 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΥΛΟΣ ΜΥΛΩΦ

ΚΥΘΗΡΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1930 ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΥΛΟΣ ΜΥΛΩΦ

Ο Παύλος Μυλώφ (1890-1972) , από τη Βεσσαραβία της Ρωσίας, συγκαταλέγεται μεταξύ των ιδρυτικών μελών της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας, παίζοντας ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση των αρχών αλλά και της πρακτικής κατεύθυνσης του φορέα. Ο Μυλώφ ανέλαβε τη διεύθυνση του τριμηνιαίου περιοδικού "Ελληνική Φωτογραφία" για ολόκληρη την πρώτη περίοδο και για κάποια επιπρόσθετα τεύχη της δεύτερης. Η "Ελληνική Φωτογραφία" ήταν για πολλά χρόνια η μόνη περιοδική έκδοση του είδους στην Ελλάδα, και οι απόψεις του Μυλώφ και των συναδέλφων του της ΕΦΕ γαλούχησαν μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων φωτογράφων. Η περιστασιακά επαγγελματική φωτογραφική δραστηριότητα του Μυλώφ τον οδήγησε να οργώσει κυριολεκτικά την Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να συλλάβει με τον φακό όλες τις εκφάνσεις της καινούργιας του πατρίδας. Ο κατάλογος του αρχείου του θα μπορούσε να αποτελέσει γεωγραφικό λεξικό της Ελλάδας, από την Αιδηψό μέχρι το Χλεμούτσι. Παράλληλα, φωτογράφιζε μεθοδικά ανθρώπους, επαγγέλματα και παραδοσιακά έθιμα, αλλά και μεγάλες βιομηχανικές μονάδες όπως τα εργοστάσια της Πειραϊκής-Πατραϊκής στην Καλλιθέα και την Εριοβιομηχανία Ναούσης. Το αρχείο του περιέχει 7.000 αρνητικά 6x6 και 3.000 διαφάνειες, όλα πλήρως αρχειοθετημένα.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Έκτωρ Κακναβάτος,

Έκτωρ Κακναβάτος,

Εφτά στοίβες όνειρα έδωσα όλα σπάνιες πέτρες, εννιά μίλια ρήγμα η διάψευση στον κρόταφο!

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Νικόλαος Φιλοσοφώφ

ΕΝΑΣ ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ

Η επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917 βρίσκει τον Φιλοσοφώφ να μάχεται στο πλευρό του Τσάρου

Ο Νικόλαος Φιλοσοφώφ του Νικολάου και της Σοφίας γεννήθηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 28 Απριλίου του 1867, γόνος πολυμελούς αριστοκρατικής οικογενείας με βαθιές ρίζες στη στρατιωτική και πολιτική διοίκηση της Ρωσίας. Ο πατέρας του, αξιωματικός του αυτοκρατορικού στόλου, υπηρέτησε ως γραμματέας της ρωσικής καταγωγής βασίλισσας Όλγας των Ελλήνων, ενώ ο παππούς του, Ν. Ιλαριόνοβιτς Φιλοσοφώφ, ήταν ήρωας του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1828-29.

Φοίτησε στη Ρωσική Σχολή του Αυτοκρατορικού Ναυτικού, από την οποία αποφοίτησε το 1887 με βαθμό αρχικελευστού. Υπηρέτησε για πρώτη φορά στο νεότευκτο θωρηκτό Pamiat Azova («Μνήμη του Αζώβ»), που απέπλευσε από την Κροστάνδη για τη Μεσόγειο και τον Ειρηνικό τον Νοέμβριο του 1890, μεταφέροντας τον διάδοχο του ρωσικού θρόνου και μέλλοντα αυτοκράτορα, τσάρεβιτς Νικόλαο. Στον Πειραιά, ο τσάρεβιτς έγινε δεκτός από τους Έλληνες βασιλείς, και ο Φιλοσοφώφ παρουσιάσθηκε στη βασίλισσα Όλγα από τον πατέρα του. Στο υπόλοιπο, πολύμηνο ταξίδι συμμετείχε και ο Έλληνας πρίγκιπας Γεώργιος, θεμελιώνοντας έτσι τη γνωριμία του νεαρού αξιωματικού με τους δύο συνομηλίκους του πρίγκιπες. Το 1896, ο Φιλοσοφώφ διορίστηκε υποπλοίαρχος στην αυτοκρατορική θαλαμηγό Polyarnaya Zvezda («Αστέρι του Βορρά»). Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε την πρώτη του γυναίκα, Ευγενία Πουκάλοβα, με την οποία απέκτησε δύο γιους.

Κατά παράξενο τρόπο, η ζωή και η καριέρα του Φιλοσοφώφ τον έφερναν συνέχεια στην Ελλάδα.

Το 1900, η αδελφή του Όλγα ονομάσθηκε κυρία των τιμών της πριγκίπισσας Μαρίας, κόρης της βασίλισσας Όλγας, ενώ το 1902 ο ίδιος διορίστηκε διοικητής του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο, βρισκόμενος έτσι ξανά σε επαφή με τον πρίγκιπα Γεώργιο, ύπατο αρμοστή τότε της Κρήτης. Ένα από τα επακόλουθα των γνωριμιών και επαφών αυτών, τόσο με τη βασιλική οικογένεια όσο και με Έλληνες συναδέλφους, ήταν να μάθει καλά τα ελληνικά.

Η επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917 βρίσκει τον Φιλοσοφώφ να μάχεται στο πλευρό του τσάρου. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου υπηρέτησε με τον λευκό στόλο της Μαύρης Θάλασσας, διορισμένος υπεύθυνος Φάρων και της Πλοηγίας του Ευξείνου Πόντου και της Θάλασσας του Αζώβ. Υπηρέτησε μέχρις τέλους υπό τις διαταγές του βαρὠνου Πιοτρ Βράνγκελ, τελευταίου στρατηγού των λευκών, εγκαταλείποντας την Κριμαία στις 15 Νοεμβρίου 1920 με τον περίφημο «Στόλο του Βράνγκελ», που κατευθύνθηκε στην Κωνσταντινούπολη με τα υπολείμματα του τσαρικού στρατού και περίπου 4.500 πρόσφυγες. Ο Φιλοσοφώφ έφευγε μόνος του, έχοντας χωρίσει με τη γυναίκα του πριν την επανάσταση. Από την Κωνσταντινούπολη κατεβαίνει στην Ελλάδα, προσκεκλημένος της βασίλισσας Όλγας. Στα ελάχιστα προσωπικά αντικείμενα που φέρνει μαζί του περιέχονται η Αγία Γραφή, ένα χάρτης με το φαρικό δίκτυο του Εύξεινου Πόντου, ένα βιβλίο με το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Φιλοσοφώφ και μερικές φωτογραφίες.

Στην Αθήνα φιλοξενείται για διάστημα ενός έτους από τη βασιλική οικογένεια στο Τατόι. Αποφασισμένος όμως να φανεί χρήσιμος, το 1922 παρουσιάζεται στη Διεύθυνση Φάρων, στον τότε διευθυντή Στυλιανό Λυκούδη, και του ζητά να προσληφθεί σαν φαροφύλακας. Ο Λυκούδης τον ενημερώνει ότι προτίθεται να τον τοποθετήσει ηµεροµίσθιο επιστάτη, διότι δεν έχει ακόμα αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα, στον καινούργιο φάρο στο Ελαφονήσι της Κρήτης. Σύμφωνα µε τον Λυκούδη, όταν του έδειξε στον χάρτη την Ελαφόνησο, ο Φιλοσοφώφ θυμήθηκε πως το 1907, το αυστριακό υπερωκεάνιο Imperatrix είχε προσαράζει στους ύφαλους της νησίδας. Στη συνέχεια, η ρωσική κανονιοφόρος Khivinets κατάφερε να περισυλλέξει 108 από τους 182 ναυαγούς, σώζοντάς τους από βέβαιο θάνατο. Λέγεται πως ο Φιλοσοφώφ αναφώνησε τότε: «Αυτό το νησί όπου οι Ρώσοι έσωσαν τόσες ζωές, τώρα θα σώσει εμένα, της ζωής τον ναυαγό!» Σημειωτέον πως το γεγονός υπήρξε αφορμή για εσφαλμένη παράδοση, που έχει μάλιστα περάσει και στην επίσημη ιστορία των ελληνικών φάρων, σύμφωνα με την οποία ο Φιλοσοφώφ ήταν κυβερνήτης του Khivinets κατά την επιχείρηση διάσωσης του 1907 - στην πραγματικότητα, όμως, την εποχή εκείνη ήταν αποσπασμένος σε άλλη υπηρεσία.

Το 1923 παντρεύεται για δεύτερη φορά με τη Μαρία Ιβάνοβα, Ρωσίδα πρόσφυγα από την Οδησσό, η οποία όμως αποβιώνει από βαριά ασθένεια το 1925 στο Γαλλικό Νοσοκομείο Αθηνών. Στις 11 Οκτωβρίου του 1924 λαμβάνει την ελληνική υπηκοότητα και ορκίζεται μόνιμος Επιστάτης Α' τάξης. Το 1926 μετατίθεται στο φάρο Απολυτάρες Αντικυθήρων, όπου γνωρίζει και παντρεύεται µε την Ζαµπία (Πιπίνα) Χαρχαλάκη· θα αποκτήσουν έναν γιο, τον Νικήτα. Στις Απολυτάρες υπηρετεί με τον τότε 17χρονο Παναγιώτη Μεγαλοοικονόμο: «Εγώ ήμουν φοβισμένος, αγριεμένος. Υπέφερα από τη μοναξιά. Όμως ο Φιλοσοφώφ ήταν πάντα γαλήνιος. Μόνος, αγνάντευε το πέλαγος με τις ώρες, Δεν μίλαγε ποτέ για το παρελθόν. Διάβαζε και έπινε συνέχεια τσάι... Ήταν ψηλός, ομορφάντρας, με γυαλισμένες μπότες, κόκκινος - κόκκινος, ωραίος...».

Παραμένει στα Αντικύθηρα μέχρι να αποστρατευθεί, το 1933. Μετά την αποστρατεία, συνεχίζει για δύο ακόμα χρόνια στην Υπηρεσία Φάρων ως καθηγητής φαροφυλάκων. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τον βρίσκουν στα Κύθηρα, σε σπίτι που του παραχωρήθηκε από το ελληνικό κράτος, να ασκεί το επάγγελμα του καθηγητή των γαλλικών, του επιστάτη στο Γυμνάσιο Χώρας, καθώς και του πρακτικού ιατρού. Κάπου-κάπου, χωρίς να πει τίποτα στους συγχωριανούς του, θα βάλει το καλό του κοστούμι και θα πάρει το πλοίο της γραμμής και εν συνεχεία τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (διαθέτει διαρκές εισιτήριο) για να επισκεφθεί τους φίλους του, πρίγκιπες Ανδρέα και Νικόλαο. Απεβίωσε το 1946.

Γραμμή σύνδεσης Λαφονησιού Κρήτης με Ελαφόνησο Λακωνίας και Μοριά 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Ανδρέας Εμπειρίκος

Η ΣΙΩΠΗ

Όσο και αν μένουν ανεκτέλεστα τα έργα, όσο και αν είναι πλήρης η σιγή (η σφύζουσα εν τούτοις) και το μηδέν αν διαγράφεται στρογγύλον, ως άφωνον στόμα ανοικτόν, πάντα, μα πάντα, η σιγή και τα ανεκτέλεστα όλα, θα περιέχουν έν μέγα μυστήριον γιομάτο, ένα μυστήριον υπερπλήρες, χωρίς κενά και δίχως απουσίαν, έν μέγα μυστήριον (ως το μυστήριον της ζωής εν τάφω) – το φανερόν, το τηλαυγές, το πλήρες μυστήριον της υπάρξεως της ζωής, Άλφα-Ωμέγα.

‘Οκτάνα’, 1980 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Γεώργιος Σουρής

Γεώργιος Σουρής

Εἰς τὰ θεμέλια τοῦ φρενοκομείου

(Τὸ φρενοκομεῖο χτίστηκε μὲ κληροδότημα τοῦ Χίου
φιλάνθρωπου Τζωρτζῆ Δρομοκαΐτη (ποὺ πέθανε τὸ
1880) ἔξω ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, κοντὰ στὴ Μονὴ Δαφνίου,
γι᾿ αὐτὸ πολλοὶ τὸ λένε καὶ «Δαφνί». Ὁ Σουρῆς δὲν
ἄφησε τὴν εὐκαιρία ποὺ τοῦ ῾δινε τὸ γεγονὸς καὶ τὸ
...καυτηρίασε δεόντως... Ἀπρίλης 1884)

Ὢ Ἑορτὴ τῶν Ἑορτῶν... Ὢ εὐτυχὴς ἡμέρα!
Ὤ! τώρα πρέπει ὁ καθεὶς τοῦ Ἄστεως πολίτης
νὰ βάλει στὸ μπαλκόνι τοῦ μιὰ κόκκινη παντιέρα
μὲ μιὰ χρυσὴν ἐπιγραφὴ «Ζωρζὴς Δρομοκαΐτης».
Ναί! τώρα πρέπει στολισμὸς μὲ δάφνες καὶ μυρσίνες,
ναί! τώρα πρέπουν κανονιές, φανάρια καὶ ρετσίνες.

Φρενοκομεῖο κτίζεται καὶ στὴ σοφὴν Ἑλλάδα!
ἄ! ὁ Θεὸς ἐφώτισε τὸν Χιώτη τὸν Ζωρζὴ
καὶ τώρα μέσα στοῦ Δαφνιοῦ τὴ τόση πρασινάδα
θὰ βρίσκουμε παρηγοριὰ κι ἡ μνήμη του θὰ ζεῖ.
Ὢ μέγα εὐεργέτημα τῶν εὐεργετημάτων!
Ὢ μόνον οἰκοδόμημα τῶν οἰκοδομημάτων!

Θέλει λαμπρὸν Μαυσώλειον αὐτὸς ὁ κληροδότης,
παιάνας κι ἀποθέωσιν εἰς τρίτους οὐρανούς!...
Εὑρέθη μὲς στοὺς Χιώτηδες, μὲ γνώση κι ἕνας Χιώτης,
κι ἐσκέφθη ὁ μεγάλος του καὶ πρακτικός του νοῦς
πῶς μέσα στὴν Ἑλλάδα μας ποὺ πλημμυροῦν τὰ φῶτα,
Φρενοκομεῖον ἔπρεπε νὰ γίνει πρῶτα-πρῶτα.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Δύο ορατές σχολές ψυχικής στάσης

Δύο ορατές σχολές ψυχικής στάσης

-----Η μία με γνώμονα την νηφαλιότητα πάνω από όλα

ουτως ώστε να μείνει ανοιχτή η δίοδος αντίστασης και σωσμού πατρίδας και δικού μας

Αυτή η στάση είναι καθημερινή άσκηση, καθε λεπτό αναμέτρηση μ ένα τόνο σκόνης που πλέον είναι συμπαγής και κυρίως αυτή η αναμέτρηση, εμπεριέχει το κοινό καλό και την αγάπη για το όλον

Επομένως --ως γνωστό--επειδη όλοι δεν είμαστε σε καλή διάθεση και οι περισσότεροι αντιμετωπίζουμε και τεράστια πρακτικά ζητήματα, αυτή η στάση αποτελεί μια κάποια ελάχιστη ελπίδα και δομεί την αντοχή για να μετατραπεί σε σθένος (που είναι ζητούμενο)

Επομένως οι ακολουθούντες αυτό τον τρόπο προβάλλουν και τις αισιόδοξες πλευρές που ακόμη και σε πυρκαία αναπηδούν

-----Και η δεύτερη σχολή και στάση όπου οι πνιγμένοι από το αφόρητο σφυροκόπημα γενικεύουν την μαυρίλα και δεν μένει τίποτε όρθιο μέσα τους

Ευχή μεγάλη κάνω να το ισορροπήσουν και να δούν έστω την λιγνή χαραμάδα ανάσας που πάντα υφίσταται

Προσωπικά συντάσσομαι με την πρώτη ομάδα σκέψης και θα το εμβαθύνω οσο μπορέσω και όσο μπορώ να σκεφτώ μέσω προσωπικής ανατένισης της ερημίας και αυστηρής ισορροπίας μέσω αποδοχής της ερημιάς που βιώνομαι (η συνειδητή ερημιά κατ εμέ βοηθά)

Η προσωπική μου θέση , φυσικά ουδένα ενδιαφέρει αλλά την καταθέτω επειδή κάποιος ή έστω μισός ή έστω 1/4 μπορεί κάποιος, κάποτε, κάπου να το κρίνει και αυτό από μόνο του δημιουργεί συν--κίνηση (πολύ σημαντικό) και να το αξιοποιήσει εντός του με τον δικό του τρόπο και χαρακτήρα....

φωτό σαν το Ανάπλι

μια καρέκλα ή ένα σκαμνί ή μια πολυθρόνα σε ταράτσα

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Έκτωρ Κακναβάτος

Ίσα πέρα μύριζε καμένη λέξη… Η ριπή ούτε που ακούστηκε μες στους αιώνες

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Νίκος Καρούζος

Νίκος Καρούζος, Το πεύκο που συνάντησα προχθές μ’ αναγνώρισε σήμερα...

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟΝ ΟΡΚΟ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Χρονολόγιον 30/06/2022

Ο όρκος του Θ. Κολοκοτρώνη και των μελών της Πελοποννησιακής Γερουσίας για να ενεργήσουν από κοινού για τη σωτηρία της πατρίδας και να αφήσουν κατά μέρος τα προσωπικά συμφέροντά τους, που αποτυπώθηκε σε έγγραφο με τις υπογραφές τους (16 Οκτωβρίου 1822).

«Ἐπειδή ἀπό τήν προσήλωσίν μας εἰς τά ἰδιαίτερα συμφέροντα, καί ἀπό τά δεσποτικά μερικῶν φρονήματα, τά πράγματα τῆς Πατρίδος κατήντησαν εἰς ἐλεεινήν κατάστασιν, καί κατεξεσχίσθη ἡ Πατρίς εἰς τρόπον, ὁποῦ ἐκ τούτου προφανῶς ἐπαπειλεῖται ταχύς ὁ τέλειος ἀφανισμός τοῦ ἔθνους μας, ἄν δέν τόν προλάβωμεν. Ἐπειδή ἡ ἀδυναμία καί ἀνικανότης μας εἰς τό νά κρατῶμεν ἕνα τοιοῦτον πόλεμον, μᾶς κάμνει νά ἐλπίζομεν ἔλεος, καί ὑπεράσπισιν ἀπό τήν εὐσπλαγχνίαν τῆς Εὐρώπης, τοῦ ὁποίου δέν θέλει ἀξιωθῶμεν, ἄν δέν φανῶμεν καθ’ ἡμᾶς αὐτούς ἄξιοι τούτου. Ἐπειδή ὁ ἐχθρός εἰς τόν ὁποῖον ἀνθιστάμεθα εἶναι δυνατός καί μέ πολλά καί δυνατά μέσα, καί ἡμεῖς νά ἐξισωθῶμεν μέ αὐτόν δέν ἠμποροῦμεν ἀλλέως, εἰ μή μέ τήν δύναμιν τῆς σφικτῆς ἑνώσεως καί ὁμονοίας μας καί τῆς ἀποφάσεώς μας. Διά ταῦτα συνελθόντες ἡμεῖς οἱ συνιστῶντες τήν Γερουσίαν τῆς Πελοποννήσου, καί ὁ Ἀρχιστράτηγος αὐτῆς Θ. Κολοκοτρώνης, καί συσκεψάμενοι σπουδαίως, περί τοῦ πῶς εἶναι δυνατόν ν’ ἀπαντηθῇ ὁ κίνδυνος καί νά διορθωθοῦν τά πράγματα ἀφ’ ὅ,τι κατήντησαν, ἐκρίναμεν ἀναγκαιότατον ἕνα στενόν ἀδελφικόν ἔνορκον σύνδεσμον ὅλων τῶν ἐχόντων ἐπιῤῥοήν εἰς τήν Πατρίδα. Καί λοιπόν ὅσοι εὑρέθημεν ἐπί τοῦ παρόντος ἀπεφασίσαμεν αὐτοπροαιρέτως καί Ὁρκιζόμεθα ἐπ’ ὀνόματι τῆς ἁγίας τριάδος τοῦ ἑνός ὑψίστου θεοῦ, καί τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος, καί εἰς τήν συνείδησιν καί τήν τιμήν μας. Αον. Τό πρώτιστον ἀποτέλεσμα τοῦ Ὅρκου καί τοῦ ἀδελφικοῦ καί πατριωτικοῦ δεσμοῦ μας νά σταθῇ τό νά προσπαθήσωμεν νά ἐξομαλίσωμεν μέ τόν πλέον εὔλογον καί σύντομον τρόπον τάς διχονοίας καί τάς ἐσωτερικάς ταραχάς αἱ ὁποῖαι ἤδη κατασπαράσσουν τήν πατρίδα, καί διά τάς ὁποίας κινδυνεύει τό πᾶν τῆς Ἑλλάδος. Βον. Νά συνενωθῶμεν ἥ τε Γερουσία καί ὁ Ἀρχιστράτηγος μετά τῶν ἐπιῤῥοήν ἐχόντων παρ’ αὐτόν στρατιωτικῶν, καί νά συνεργῶμεν ἀκαταπαύστως διά τό γενικόν συμφέρον, ὁδηγούμενοι ἀπό μόνα, τόν Πατριωτισμόν καί τήν Δικαιοσύνην, νά θυσιάσωμεν ὅλα τά μερικά μας συμφέροντα, καί νά μή φρονῶμεν ἄλλο, νά μήν πνέωμεν παρά τά δίκαια τῆς Πατρίδος, ἕκαστος εἰς τό ὁποῖον προσεκλήθη ὑπούργημα. [...] Εον. Ἄν τις ἡμῶν μέχρι τέλους φανῇ ἐπίορκος ἤ ἀπατεών, ἤ ἐνάντιος εἴς τι τῶν ἀνωτέρω κοινωφελῶν, ἐνόρκων, καί ἀμοιβαίων ὑποσχέσεών μας, οἱ λοιποί θέλει τόν κατατρέχωμεν καί εἰς αὐτήν του τήν ζωήν. Ταῦτα πάντα ὁρκιζόμεθα ἀπαραβιάστως, ἀπό μόνην τήν ἀγάπην τῆς πατρίδος κινούμενοι νά φυλάξωμεν ἀπαραβάτως, καί ποτέ νά μή φρονήσωμεν ἤ ἐνεργήσωμεν διαφορετικά, εἰ μή πρός τό συμφέρον τῆς Πατρίδος, ἴσως δυνηθῶμεν μέ τήν βοήθειαν τοῦ θεοῦ, καί τήν καλήν μας πολιτείαν, καί νά τήν σώσωμεν...». 

Φέρει την υπογραφή του («θεόδορος κολοκο- / τρόνης») και τις υπογραφές των μελών της Πελοποννησιακής Γερουσίας («ἀσημάκης φωτήλας ἀντιπρόεδρος», «†ὁ Κορίνθου Κύριλλος», «πρωτοσύγκελλος ἀμβρόσιος [φραντζῆς]», «ὁ Ἀρχ. Γρηγόριος Δικαῖος», «Ἀναγνώστης παπαγιανακόπουλος [δεληγιάννης]», «Γεώργιος μπάλμπογλης» καί 11 ἄλλοι), στο οποίο ορκίζονται να ενεργήσουν από κοινού για τη σωτηρία της πατρίδας και να αφήσουν κατά μέρος τα προσωπικά τους συμφέροντα. Τρίπολη, 16 Οκτωβρίου 1822.

2 σελίδες, 303 x 202 mm. Σφραγίδες του Κολοκοτρώνη και της Πελοποννησιακής Γερουσίας [Μαζαράκης 1113 & 140].

_____________________________________

Το Ιερό Κείμενο του Ορκου επωλήθη σε εχθρούς και ιέρακες Στρατηγέ

Αιθερικά εγράφη στις  νοητικές  διαβιβάσεις με έμβολο την ελληνική ως γένος ψυχή 

Πίστη στην Πατρίδα, στον Θεό, στους Προγόνους και στις Εστίες μας 

Η Νίκη αιθερικά φτερουγίζει 

Νυν υπερ πάντων ο αγών για την Ελευθερία και την Πατρίδα!!!

Πηγή: ΑΣτάικου

 Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Μιά Τετάρτη τον Ιούνιο το 2015

Όσο προχωράει η ώρα στενοχωριέμαι...........

Η κλειστή τράπεζα για μιά μέρα για κάποιους είναι σαν σβησμένος πλανήτης και αυτοί μονάχοι και απροστάτευτοι και μάλιστα την ώρα που "η βρόχα έπεφτε θρου ράιτ......."

(αν ζούσε ο Ζαμπέτας ίσως πέταγε κι άλλα τέτοια να χαμογελάμε μερικοί...)

..........γράψιμο με μέθοδο σχολαστική της διαδρομής του καλοκαιριού στο πρόσωπο της γυναίκας........κολάζ για επιδιόρθωση την αιώνιας παρεξήγησης που κάνουν οι άνθρωποι να νομίζουν ότι το καλοκαίρι είναι των ενστίκτων οργιαστική βλάστηση

και έτσι οι ίδιοι δεν βλασταίνουν ......παραθεριστές σε παραβάν χωρίς τον ήλιο....

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Ο Τσαγκάρης

Ο τσαγκάρης στην οδό Σταϊκοπούλου στ Ανάπλι........κάποτε

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Πιάστε με , Brexit πεύκο, Grexit στην πικροδάφνη χρονολόγιο ιούνιος 2017

τη στιγμή που έχει κοπεί όλη η Ελλάδα

το κόψιμο της συννεφούλας είναι υποδεέστερο ζήτημα

άλλωστε έχει προηγηθέι η καρατόμηση της γλώσσας και της ιστορίας και δεν κουνήθηκε ....φύλλο...

Τελικά υπάρχει μία ευμεγέθης ομάδα συμπολιτών,

που αν θέλω να τους χολώσω λέω BREXIT

αν θέλω να μη μου ξαναμιλήσουν λέω GREXIT

αλλά ...τί να κάνουμε .........η φύση μου είναι τέτοια..........!

Ανάπλι με καύσωνα..!

Βόλτα στο γύρο, παγωτά χωνάκια ποδήλατα και θέα στον Αργολικό.!

φωτογραφία Δημήτρης Μπέκας

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Al Bano e Romina

Αθήνα Ακρόπολη 1975 ο Al Bano & Romina Power φωτογραφίζονται από υπαίθριο φωτογράφο με φόντο τον Παρθενώνα.

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΕΡΗΜΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ ΣΥΜΠΛΕΚΤΙΚΟΙ ---5----

Αναιρώντας τα δυνάμεθα να αναιρεθούν 

προκύπτει το ουσιώδες 

Στην διαδικτυακή θάλασσα βρήκα τις ελάχιστες σανίδες 

επειδή κάποιοι (ελάχιστοι όντως) μπήκαν στον κόπο με ματιά ερευνητική 

να ζυγίσουν και τον συμπλεκτικό σύνδεσμο που πολλές φορές αναιρούσε τεχνητά το μη δυνάμενο να αναιρεθεί

Χωρίς πολλά λόγια, με λακωνικό τρόπο, μπόρεσα να δω το θολό στοιχείο που έχρηζε 

μέθοδο διαύγειας ή επρεπε να καταργηθεί ως μη αληθές και υπαρκτό

Η μέθοδος αυτή με οδήγησε σε λεωφόρο διαστημική !!!!!

Δηλαδή, να μπορείς να αναιρείς τον εαυτό σου και στο τέλος να μένεις με την ουσία σου 

https://youtu.be/jt203ce8DoQ

Το πόσο αυτούς τους ελάχιστους αγαπώ δεν λέγεται και δεν περιγράφεται

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΕΡΗΜΙΑΣ ΣΤΑΣΙΔΙ -4--

Σήμερα έβρεξε ο ουρανός μπαμπάκια 

Καθάρισε το σύμπαν και έσταξε στα μάτια μου λεμονανθό 

να τεντωθούν, να αντέξουν οι κόρες, να δουν μέχρι το τελικό φωτόνιο της δομής μας 

το δίκιο και την αδικία 

Πόσοι οδηγήθηκαν στον θάνατο με δόλο και απάτη , με σκοπό να οργανωθεί αυτό το αιμάτινο 

δέρμα σαν ασκός ταριχευμένος που μας κοιτά και χαιρέκακα θέλει να μας καταβροχθίσει;; 

Η μνήμη μου στην γιαγιά μου την Αννα 

Σ αυτή την προερχόμενη απο οικογένεια ευγενών παντρεμένη με τον γόνο επίσης οικογένειας 

αριστοκρατών και εξ αιτίας της γερμανικής κατοχής κατεστράφηκαν ολοσχερώς 

Τα γερμανικά καμιόνια φόρτωσαν για μια νύχτα και την επόμενη μέρα τα εμπορεύματα της 

επιχείρησης , υφάσματα κασμίρια και δαντέλες βελγίου, μετάξι  αλεξανδρινό ......

Ο παππούς μου πέθανε μετά λίγα χρόνια μετά τον εμφύλιο  (δεν τον γνώρισα, δεν είχα γεννηθεί πριν 

τον θάνατό του)

Η γιαγιά μου βυθίστηκε στην φτώχεια 

Στην νεα της ζωή δεν υπήρχε το αφήγημα της οδύνης 

Φορούσε ένα παλτό ελαφρύ μαύρο --αδύνατη 45 κιλά άνθρωπος 

και έκανε το στασίδι του Αγίου Γεωργίου παρηγορία 

Αρχισε να διαβάζει αρχαία ελληνικά και μελετούσε τα εκκλησιαστικά κείμενα σα μαθήτρια 

Παράλληλα ανάθρεψε μια και συγκατοικούσανμε την οικογένεια του θείου μου,  τις εξαδέλφες μου με 

στοργή νεας γυναίκας,

αφαιρώντας 

από πάνω της τα χρόνια !!!!!!

Η γιαγιά μου ήταν πιστή σοβαρή και σε βάθος 

Πριν κοιμηθεί διάβαζε τους βίους των Αγίων και οταν πήγαινα μου διηγείτο ένα βίο απλοποιημένο

Παντρεύτηκα 22 χρόνων...κι η γιαγιά μου μη έχοντας πόρους μου έκανε δώρο την Αγία Γραφή......

Την φύλαξα , την εναπόθεσα στο συρτάρι που ήταν δίπλα μου στον ύπνο και είναι  το προσωπικό μου

φυλαχτό 

Στην ερημία που σήμερα ακολουθώ 'εφτιαξα ένα σάκκο με δυό αλλαξιές και την Αγία Γραφή της 

γιαγιάς μου

Τίποτε άλλο 

Στ αυτιά μου κουδούνιζαν οι συμβουλές οτι στα δύσκολα 2-3 ελιές και μια φέτα ψωμί είναι ολόκληρο 

θρεπτικό γεύμα 

 .......πριν αρκετά χρόνια η γιαγιά μου άφησε τα εγκόσμια .....

Σήμερα θυμήθηκα τον Νικόλαο Φιλοσοφώφ τον Ρώσσο ναύαρχο που έγινε φαροφύλακας μετα την 

εκδίωξη από τους μπολσεβίκους, στα Κύθηρα 

Ο Νικόλαος, ταξίδεψε με 2-3 αλλαξιές και την Αγία γραφή στην αγκαλιά για να ρθει στην Ελλάδα 

Γνωστός των βασιλέων εδώ λόγω της Ολγας που ήταν γνωστοί απέφυγε να ζητήσει χάρη 

Και ζήτησε στις υπηρεσίες του Υπουργειου Ναυτικών να τον στείλει να φυλάει κάποιον Φάρο

<Αλλωστε έχω ανάγκη προσωρινά μιας βαθειάς ερημίας και με 2-3 ελιές και μια φέτα ψωμί είμαι 

απολύτως ικανοποιημένος > τους είπε 

Βρέθηκε στα Κύθηρα όπου και εκεί πέθανε και ουτε ένας δεν ήξερε τι βάσανα και οδύνες πέρασε 

Ουτε και η Ζαμπία η τρίτη γυναίκα του που του χάρισε έναν γιο τον Νικήτα 

.............................................................................................

Είμαι απολύτως ευτυχής λοιπόν

Μια καρέκλα , ένα παράθυρο με θέα το πελαγο 

στην παρέα η γιαγιά μου η Αννα και ο Νικόλαος Φιλοσοφώφ 

Απολύτως ικανοποιημένη !!!

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΕΡΗΜΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑ --3--- χρονολόγιον εκ των εσω προς τα έξω 28 ιουνίου 2022

Η θάλασσα βροντοχτυπούσε 

αχός απλωνόταν στις μοίρες που βύζαιναν  τις  ώρες μας 

Και τότε ο νους μου βρισκόταν στις στέγες σε πόλεις παλιές 

με βιβλία προσκέφαλο και απαγγελίες, εγώ κι η αδελφή μου 

Ο ήλιος να βαρά κατακούτελα 

Να τρυπά την κορυφή μας 

Να τρέμει από ζέστα ένα σκασμένο για νερό καναρίνι 

Να βαλθούμε να το προλάβουμε 

Να θολώνει το τοπίο 

Βάφτηκε ο ουρανός καναρινί 

ένα φτερό  έκανε στροφή  πιρουέτα ονειρική ...και μετά ένα χέρι το μάζεψε 

Πρόλαβε το έρμο 

Βούτηξε στην λακούβα της γειτονικής υδρορροής 

Ακουγόταν ο χτύπος της καρδιάς του , ίσαμε την στέγη  

Και εμείς απλώσαμε την μουσική σαν αέρα χρυσό στην πόλη 

Ερημίας εγκώμιον και εγκόλπιον με την αγάπη υδρορροή και την συγχώρεση σκόνη χρυσή με 

αγγελιοφόρο --άγγελο 

ένα καναρίνι .....

Της ερημιάς η άσκηση έχει εργαλείο την μνήμη 

αυτή που τυλίγει στον αέρα την κλωστή  στιγμών ,κυλούν  κύματα ,από τα νέφη και τις κορφές 

των πέτρινων σα στέγη βουνών 

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Ψηφίζω τρομονόμους Μπουζουριάζω αθώους χρονογραφώντας 2021 μια δευτέρα του Ιουνίου

Βγαίνει η BILD μια εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας στην Ευρώπη και ζητάει δημόσια συγγνώμη γιά το βασανιστήριο και την εν πολλοίς ψυχική καρατόμηση των παιδιών

Καταλαβαίνουμε τι επακολουθεί

___________________________________

και η σκέψη της δωροδοκίας είναι εγκληματική εξευτελιστική και υβριστική για τα παιδιά μας

___________________________________

Ψηφίζω τρομονόμους

Μπουζουριάζω αθώους

Θύελλες σκορπάω

Ξεμανταλώνω τους αθώους

Γενικεύω και με άλλους τρομονόμους

και μετά με αυτοκαταγγέλω

Τί είμαι;;

___________________________________

Ποτέ άλλοτε δε λαχτάρησα τη Δευτέρα όπως την προσμένω σήμερα.......

Ν αράξω κάπου ψηλά.....με πασατέμπους στη φούχτα.............

Και να ακούω από κάτω την πτώση τους και τους φίλους μου να φωνάζουν Γκόοολλλλ.............

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

Ο Παπαδιαμάντης της ζωγραφικής | Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης / 1881 - 1955

Ο Παπαδιαμάντης της ζωγραφικής | Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης / 1881 - 1955

Ο Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης (Σμύρνη, 1881 – Αθήνα, 1955) ήταν ένας πρωτοπόρος, αλλά άγνωστος στο ευρύ κοινό, έλληνας ζωγράφος του α΄ μισού του 20ού αι.

Το 1912 κατατάχθηκε στον Ελληνικό Στρατό και πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Το 1913 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και άρχισε να ζωγραφίζει στο ίδιο εργαστήριο με τον Κ. Μαλέα επί της οδού Τσακάλωφ. Μαζί με τον τελευταίο, τον Νικόλαο Λύτρα κ.ά., υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Ομάδας «Τέχνη», η οποία έφερε σημαντική ρήξη στα εικαστικά πράγματα της Ελλάδας με την πρώτη της έκθεση το 1917. Ήταν επίσης στενός φίλος του ζωγράφου Περικλή Βυζάντιου, με τον οποίο είχε συνδεθεί από τα χρόνια της παραμονής του στο Παρίσι.

Η Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 σήμανε το τέλος της οικονομικής άνεσης και την αρχή πολλών δεινών για τον Τριανταφυλλίδη. Ο ζωγράφος έχασε για πάντα το στήριγμα της πατρικής περιουσίας και υποχρεώθηκε να ζει μόνο από τα έσοδα της δουλειάς του, πράγμα πολύ δύσκολο στην Αθήνα της εποχής εκείνης. Πάντως ο ίδιος απέρριψε πρόταση του αδελφού του να εγκατασταθεί μόνιμα στο Παρίσι.

Μετά την απώλεια της πατρικής περιουσίας στην Σμύρνη, εγκαταστάθηκε σε μία σοφίτα της οδού Αιόλου. Το 1928 νυμφεύθηκε στην Αθήνα, αλλά η σύζυγός του, Αριστέα, έπαθε ολική παράλυση αμέσως μετά τον γάμο. Προκειμένου να αντιμετωπίσει τα έξοδα νοσηλείας της συζύγου του, αναγκάσθηκε να πουλήσει το σπίτι του και να ζει, μαζί με την παράλυτη σύζυγό του, σε ένα δωμάτιο. Σε μια πλημμύρα του Κηφισού, στα χρόνια του Μεσοπολέμου, καταστράφηκε το εργαστήριο του στα Πατήσια και μαζί με το εργαστήριο καταστράφηκαν και τα περισσότερα έργα του. Δέκα χρόνια μετά τον γάμο του, πέθανε η σύζυγός του και ο ίδιος μετακόμισε σε ένα χαμόσπιτο επί της οδού Κοντού στον Άγιο Λουκά. Κατά την περίοδο της Κατοχής, κατόρθωσε να επιβιώσει παραδίδοντας μαθήματα ζωγραφικής και πουλώντας σε εξευτελιστικές τιμές όσα έργα τού είχαν απομείνει.

Ήταν άνθρωπος της λιτότητας και των μικρών χαρών· γι' αυτό και χαρακτηρίστηκε «Παπαδιαμάντης της ζωγραφικής». Του άρεσε το ψάρεμα, η ζωή και η δουλειά στο εργαστήριό του, η ζεστή επαφή με τον συνάνθρωπο:

«Η μεγαλύτερή μου ευχαρίστηση [...] είναι σαν ακούω να χτυπούν την πόρτα μου. Φυσικά δεν πιστεύω πως έρχεται κανείς για ν' αγοράσει — τέτοιες αυταπάτες δεν με βασανίζουν — αλλά να δει και να του εξηγήσω το έργο μου.»

Το 1954 κλονίστηκε σοβαρά η υγεία του. Πέθανε πάμφτωχος τον επόμενο χρόνο στην κλινική «Κυανούς Σταυρός» και η σορός του ενταφιάστηκε στο Μενίδι. Την επομένη του θανάτου του, μερικοί φίλοι του, μεταξύ των οποίων ο Περικλής Βυζάντιος, κατέγραψαν την μικρή κληρονομιά του καλλιτέχνη: όλοι και όλοι 37 πίνακες.

εργο Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, Στο καφενείο , 1920 - 25

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΑΠΟΦΑΣΗ

ΑΠΟΦΑΣΗ

Μία η σύγκρουση και μία η πελώρια αντίθεση

ή με τους βαρβάρους ή με την ανθρωπότητα

Οι βάρβαροι έχουν ξεφύγει

Τόση η κακότητα και η τερατωδία τους που ξεκουρντίστηκαν παντελώς

Δεν γυρνά πίσω όμως ο ποταμός της διαύγειας

Μεταβλήθηκαν σε μανιακούς ή μάλλον μανιακοί ήταν και τωρα αφαιρέθηκε και το τελευταίο πρόσχημά τους

Η απόφαση με τον Ανθρωπο είναι απόφαση πράξεων και δρόμου πνευματικού με αγώνες και στερήσεις Αλλά είναι μονόδρομος για την ανθρωπότητα και θα τα καταφέρουμε

Εχετε δει όλοι σας πώς εφορμά λόγχη ουράνια το θεικό φως;;

Εχετε δεί

Αυτό είναι το όπλο μας και η απόφασή μας

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

στην ευχή να ξανάρθουν οι εκδρομές μας

στην ευχή να ξανάρθουν οι εκδρομές μας

όπου θα γυρίζουμε στα σπίτια μας

και όλοι θα έχουμε σπίτι

και που θα αισθανόμαστε σταθερό θεμέλιο

τον αδιασπαστο σε συνεχή ροή χρόνο

θα λέμε ιστορίες όμορφες στα παιδιά μας

θα ποτίζουμε τα άνθη στις νεες μας ζαρντινιέρες που θα είναι οι συσκευές τηλεόρασης

θα βάζουμε μπροστά μας ένα πιάτο λιτό για κοινωνία της αγάπης και της φιλίας

και όποιος μιλά για χρήματα θα καθίσταται ύποπτος εμπιστοσύνης

ουτοπικό;;

λογικό όμως !!

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου

ΒΟΛΙΑ ΜΕΡΕΣ ------------ΙΟΥΝΙΟΣ 2022

μεσα στην παράνοια δεν έχω καταλάβει γιατί αναρτώνται γορίλες και πίθηκοι

........είναι ασυνείδητη προπαγάνδα (ας τη δούμε αυτή την πλευρά)

το άλλο ως δεύτερο, γίνεται της κακομοίρας δυστυχώς με τα σκευάσματα αλλά ένας αρμόδιος να βγεί να πεί stop

μας συνέβη ατύχημα.... δεν έχει βγει και ένας κόσμος μεγάλου πλήθους συνεχίζει να απολαμβάνει την σεράνο με παγάκια

και χαίρεται με την προπαγάνδα ......τα μυστήρια των Αθηνών

νεαροί αθλητές εν τω μεταξύ την πληρώνουν την δουλειά κατά κόρον

το τρίτο ως τρόμος μέγας, βγαίνει στην επιφάνεια ένα μέρος των οπαδών του τράγου στο Χόλυγουντ, ανοιχτά προβάλλεται η κακοπόιηση σχετικά με την παιδεραστία από τους ίδιους τους γονείς και ένας δεν έχει βγει να πεί

συλλαμβάνεστε , είστε φρικτοί εγκληματίες

δλδ το να σκοτώνεις το παιδί σου είναι δικαίωμα

το να κάνεις εκτρωση ως μέθοδο αντισύλληψης είναι δικάιωμα

αλλά εαν δεν εμβολιαστείς υποχρεωτικά τότε εσύ είσαι ο εγκληματίας

ο τύπος με τον τίτλο ΠΘ μας αποτελειώνει και από το πολιτικό προσωπικό δεν κουνιέται φύλλο

η χώρα μάλλον ἐχει ήδη εποικιστεί για τα καλά

με νοσηρότατη δεν γίνεται αντιληπτό

έχουν βάλει στο χέρι τα σπίτια μας

αλλά ......τι άλλα ;; φύλλο δεν κουνιέται

τον καθρέφτη μας περιέγραψα

πάρτε θέση κατά μόνας καθ ότι τα πολλά λόγια και πολλά θεωρητικά μ έχουν τούτο τον καιρό διαλύσει

_________________________

εν τω μεταξύ ενας εσμός θεωρητικά αρμοδίων βυσσοδομεί και σ ότι επιχείρημα βάζει ο τούρκος στο τραπέζι (ψευδώς φυσικά)

μας κοιτάζει ο εξ ημών ειδικός και μας λέει

βλέπετε;; δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι......να δώσουμε λοιπόν

λες και μιλά για τις κουρελούδες της γιαγιάς του

φυσικά ταυτόχρονα καταγράφεται σε μνήμης ποινολόγιο η συμπεριφορά και η στάση του

_____________________________

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου