AKLITON Χρονολόγια 23//9//2024

.....δεν έχω καταλάβει, μπερδεύτηκα

γινόμαστε σκόνη από πυρηνικά, αλλάζουμε με το ζόρι φύλο, μετανθρωπιζόμαστε, παγκόσμια διακυβέρνηση ο ΟΗΕ, εμβόλια παντού και για όλα, αν κάποιος ψελλίσει αμολάνε το HAARP και τον πνίγουν ή τον καίνε, μετανθρωπισμός με σοσ ψηφίων για την πλήρη ψηφιοποίηση, κάμερες παντού (και σε λίγο ίσως και στην τουαλέτα μας) τα παιδιά μας ερμαια και αντικείμενα και πολλά άλλα .........και εμείς ακόμη να πάμε τα ζαγάρια στα χειμαδιά

χάιλ σύστημα οι κλούβιοι που με τεχνολογία κλούβιανες, σε χαιρετούν

Χρονολόγιο 23//9//2024, άκλιτον

φωτό Robert McCabe

____________________________________________________________________________________

πώς αγαπά μια γυναίκα έναν άντρα Ρόμυ μου;;

-------με την αλήθεια της γυμνής ψυχής και την αλήθεια της γδυτής  μορφής_

αλλιώς η πλαστή εικόνα είναι απάρνηση της ίδιας, της αγάπης 

------θα γίνει πιστευτή Ρόμυ μου;;

δύσκολο !

________________________________________________________________________________

Τι θα λέγατε σ έναν νέο ή σε μιά νέα σήμερα;;

δεν μπορούμε να πούμε ένα ελπιδοφόρο εμπρός παιδί μου, οι ουρανοί σου ανήκουν, οι δρόμοι ορθάνοιχτοι αρκεί να μοχθήσεις, η γη αναμένει τις δικές σου χούφτες, οι επιστήμες σε μεγάλες πιένες σε περιμένουν, τα γράμματα τα ελληνικά που σου χαρίζουν ανάσα είναι δικά σου ....

δεν μπορούμε να πούμε λέξη από αυτά γιατί θα λέμε ψέματα

και τι θα λέμε;; 

προσωπικά θα έλεγα 

...παιδί μου μας κάψανε και περιφέρουν την στάχτη μας στην αυτοκρατορία για να φοβηθούν τα ποικίλα πόπολα...........

το μεγάλο κρίμα είναι δικό μας 

πάρε από μένα το κουράγιο και σ αυτήν την άστοργη ξηρασία να θυμάσαι οτι πίσω σου στην πλατη σου περπατώ κι ας έχω πέλματα ματωμένα (κι αυτή είναι η αλήθεια)

ευτυχώς παιδί μου, που υπάρχουν και παιδιά οικογενειών που μπορούν με στήριγμα να δώσουν στον εαυτό τους ώθηση

αρκεί ο κινητήρας να είναι η αρετή 

εσύ δίχως στήριγμα έχεις τον πλούτο της άδειας τσέπης και εκεί βρίσκεις τον Χριστό

έχεις το Παν μαζί σου ....

........επιστρέφουμε στον βαδίζοντα στην ξηρασία 

και βυθιζόμαστε στην νυχτερινή του ματιά της ελπίδας και της πίστης ότι θα ρθούν ποταμοί στα ερημικά και νιές πεντάμορφες που η ψυχή τους θα αγαπά κι εγώ θα γενώ δασκαλάκος γιατί χρειάζεται να σώσω τα παιδιά έστω στην δική μου τάξη 

...........βράδιασε 

ο ουράνιος Ηριδανός κατέβαζε  ύδατα κελαρυστά , παφλάζον αφρόκυμα πήρε ζερβά το πρόσωπο 

του νέου και ξαφνικά ο δρόμος του αγκαλιάστηκε με λάμπος 

Θαλπωρή της ουράνιας Χείρας !

Το θαλασσί άτι τιναχτηκε , χαιρέτισε και κάλπασε στο άπειρον

Είς Έλλην νέος !

______________________________________________________________________________

________________________________________________________________

Πηγή: ΑΣτάικου Ανάρτηση: ΑΣτάικου