Αμπέλια στην Νεμέα
Ο Δίας πέταξε τις σκαλωσιές
............................................
Εκεί όπου ο Ηρακλής σκότωσε το λιοντάρι
Πρώτος ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας δρ Στέφανος Μίλερ οραματίστηκε την αναστήλωση του Ναού του Διός στη Νεμέα, την οποία και ξεκίνησε ουσιαστικά το 1999. Ως το 2003 είχαν τοποθετηθεί δύο επιστύλια και η τρίγλυφος των υπαρχόντων κιόνων, ενώ η ανόρθωση των υπολοίπων τεσσάρων της βορειοανατολικής γωνίας άρχισε το 2003-2004 και ολοκληρώθηκε στα μέσα του 2009. Στο μεταξύ ο κ. Μίλερ συνταξιοδοτήθηκε, την αναστήλωση ανέλαβε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πάτρας κ. Νίκος Μακρής και μετά ο πολιτικός μηχανικός κ. Κωνσταντίνος Παπαντωνόπουλος.
Τον 6ο π.Χ. αιώνα ιδρύθηκε ο πρώτος ναός προς τιμήν του Διός στη Νεμέα αλλά πριν από το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα είχε καταστραφεί βίαια. Ξαναχτίστηκε όμως στο πλαίσιο μεγάλου οικοδομικού προγράμματος που περιελάμβανε ακόμη το Στάδιο, ξενώνα, λουτρό και την ανοικοδόμηση του Ηρώου. Στο ιερό του Διός στη Νεμέα τελούνταν εξάλλου κάθε δύο χρόνια τα Νέμεια, πανελλήνιοι αγώνες με μεγάλη ακτινοβολία. Η μεταφορά τους ωστόσο στο Αργος το 270 π.Χ. σήμανε και την παρακμή του ιερού.
Ο τόπος όπου ο ημίθεος Ηρακλής πραγματοποίησε τον πρώτο από τους άθλους του σκοτώνοντας το περίφημο λιοντάρι της Νεμέας περιέπεσε τους επόμενους αιώνες στη λήθη για να αρχίσει να αποκαλύπτεται επί της ουσίας από το 1924, όταν παραχωρήθηκε για ανασκαφές στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών.
πηγή: Το Βήμα
φωτογραφία Georgios Kondis
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016 ΩΡΑ 19.30
Η Ομάδα Πολιτισμού του "Ωραίας Ελλάς" του Κέντρου Ελληνικής Παράδοσης, σας καλεί στην παρουσίαση του Γεωργίου Κόνδη
«Οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου»
Μια μικρή περιήγηση σε μέρη μυστικά της Αργολιδοκορινθίας, εκεί όπου καλλιεργείται πάνω στην αρχαία σκουριά η άμπελος των παραγωγών και συναντά μέσα στο χρόνο τους συμβολισμούς της εκκλησιαστικής αμπέλου. Στο ίδιο τούτο χώμα της γένεσης του πολιτισμού και της παράδοσης, το δημοτικό τραγούδι μαρτυρά τις ομορφιές και τις χάρες τόπων και ανθρώπων. Από τις σκούνες και τους ανεμόμυλους του Κρανιδίου, στα χώματα του Ασκληπιού και το σπαρμένο εκκλησάκια Λυγουριό και από τους αμπελώνες της Νεμέας σε μια Κορινθία χαμένη στα μυστικά των ψηλών βουνών.
Εκεί, στις συννεφιασμένες πλαγιές του Μαύρου Όρους και μέσα από το κελάρυσμα των γάργαρων νερών γίνονται τόπος οι στίχοι του Σαββόπουλου για μιαν αγάπη που «έχει όνομα, έχει σώμα και θρησκεία και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην τουρκοκρατία»
Παρουσίαση : Γεώργιος Κόνδης
Τραγούδι : Θεόδωρος Παπαϊωάννου
Είσοδος ελεύθερη
Η Παναγίτσα Αρχαιολογικός χώρος Άσίνης
ΣΗΜ Στο Κέντρο με δική μου προσωπική ευθύνη οι διοργανώσεις αφορούσαν την συνεχή ενότητα του ελληνικού πνεύματος και της ιστορίας
Θέση μου λοιπόν ήταν και είναι οτι ο αρχαίος Ελληνικός Κόσμος
περνά ως ποτάμι Τον Βυζαντινό Χριστιανικό Κόσμο
εκβάλλει στην Παλιγγενεσία οπου αγωνίστηκαν Ορθόδοξοι Οπλαρχηγοί
Η διαίρεση είναι λάθος και οδηγεί σε διαιρέσεις αυτοκτονικές !
Με βάση αυτό η άμπελος χαρτογραφήθηκε στα περισσότερα ξωκλήσια προερχόμενη από την ευωδιά του Αγιωργίτικου οίνου, ποικιλίας εκλεκτής και ευλογημένης που καλλιεργείτο από τους αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα
Το ποτάμι της Ελληνίδας Ψυχής είναι πάντα κοινό και αξεχώριστο
Ο Γεώργιος Κόνδης είναι σπουδαίος ερευνητής και άξιος έχοντας την ίδια με έμέ γνώμη και θέση
Ο ίδιος είναι διευθυντής γυμνασίου στο Νάυπλιον !
Τον ευγνωμονώ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου