Παρίσι ici Pont Neuf
Με χρώμα που θυμίζει ιώδιο
Αλλοι καιροί εκτός όμως της συνήθους ακολουθίας
Αυτό που ξεχνάμε είναι οτι οι ακολουθίες δεν είναι απαρίθμηση γεγονότων και συμβάντων
...δεν είναι το νοσοκομείο των επειγόντων περιστατικών
είναι τα παρόντα και ρέοντα προερχόμενα από τον βαθύ εαυτό μας
συσχετιζόμενα με τα αισθήματά μας
Και πώς όλο αυτό γίνεται;; ο βαθύς κι ο ενσυνείδητος εαυτός
Δεν ξέρω ...και πολλοί δεν ξέρουν
ομως το σίγουρο είναι η στροφή μας στην αποδοχή του μεγέθους μας
να νοιώσουμε κατάβαθα και σπλαχνικά οτι είμαστε ένα στοιχείο ελάχιστο σ αυτό τον άπειρο κόσμο
και να νοιώθουμε έναν εαυτό από αυτή τη θέση με μέγιστο όχημα την αγάπη
και η αγάπη είναι διαστολή του μέγιστου που μπορεί ένας ανθρωπος να πλοηγηθεί
φωτό Sur le Pont Neuf by Valia Nicoltzeff
_____________________________________________________________________
Η Θήρα σε ευρηματική λήψη
η λευκότητα και το φως σε πάλη με το σκότος
ή η ύπαρξη και η ανυπαρξία
ίσως η χαρά και η θλίψη ως ζεύγος
ή πάλι ενα ζεύγος ανθρώπων με σμίξιμο των απάντων συναισθημάτων
πιθανόν η γέννηση του φωτός εναγκαλιζόμενο με το σκότος
κάτι σαν το καλό μέσα μας και το κακό που ενεδρεύει
........η μεγάλη κατάκτηση στην κλίμακα της βουλήσης να υπάρχεις χωρίς να θέλεις
φωτό Dan Anderson
____________________________________________________________
το κύριο που ξεχνούν οι ίστορες και διανοητές για το 1821
ήταν οτι το κύριο σύνθημα ήταν
με την μνήμη όρθια στον αγώνα για ανεξαρτησία
ΝΑ παραμείνουμε Άκλιτοι
να μην ανήκουμε πουθενά και να μην κρεμόμαστε από πουθενά
σπλαχνικά αυτό ήθελαν
σπάζοντας ζυγαριές και δίνοντας τη ζωή τους δώρο στην Ελληνική Γη
Αν εξιστορούνται χωρίς αυτόν τον παράγοντα τότε τα συμπεράσματα είναι πειραγμένες ζαριές
Άλλωστε όταν μιλάνε για «απομυθοποίηση», ας έχουμε υπόψη μας ότι πίσω από τον όρο αυτό κρύβονται ιδεολογικά κίνητρα και όχι η ισότιμη αντιμετώπιση των πηγών και η τίμια επιστημονική έρευνα.
________________________________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου